[Sjan Jin]

Sjan leżąc pod drzewem obok siedzącego, zakapturzonego, aczkolwiek jakiegoś teraz pogodnego mężczyzny podniósł głowę z uśmiechem:
-Uzun They Seiso... - odparł widząc jak wstają i kierują się w stronę jeziora rzucił jeszcze krzycząc z mniejszego daleka spokojnym, aczkolwiek trochę roześmianym tonem:
-Ar'tel! - powiedział spoglądając na Enma, który tylko uśmiechnął się na swojej bladej, śmiercionośnej twarzy która rozglądała się wkoło.
-Kapitanie, na pewno myślisz, że to wszystko się uda? - zapytał trochę zaniepokojony i niepewny w swoich słowach ani w planie kapturnik.
-Mimo, że to walka z wiatrakami... Sądzę.. - mówił szukając słowa i trochę się gubiąc w swoich następnych częściach tego krótkiego monologu który był sam w sobie dialogiem z członkiem jego oddziału:
-Sądzę, mój kompanie, że się uda... A nowy świt przyniesie wschód nowego słońca nad Światem Shinobi... - powiedział nadal uśmiechnięty Sjan rozrysowując sobie w rękach na lodowej tabliczce, która od ciepła zaczęła się rozpuszczać plan Konoha-Gakure.

[REKLAMA]

[Inoue Inuzuka]

-O! Yahoo Sjan~ -Zawołała, uśmiechając się przymilnie i machając słodko dłonią na przywitanie. Długo jednak nie pomachała...W sumie omal się nie wywaliła, kiedy Seiso pociągnął ją do przodu
- W..wiesz co? Jak na razie mam dość wszelkich kąpieli...-Uśmiechnęła się pobłażliwie. Odwróciła się jeszcze raz, aby spojrzeć na tą postać z kosą.
- On mnie przeraża...i o czym on gada? - Mruknęła. Nie mogła się oprzeć...musiała nieco podsłuchać, lecz...nowy świat shinobi? O co mu mogło chodzić....

[Seiso Senjuu]

-Jak wolisz-szepnął i oglądnął się na Sjana i jego towarzysza.
Również starał się przysłuchać rozmowie ,chociaż to było zdecydowanie niekulturalne. Jednak Inu była dosyć przerażona, więc objął ją uspokajająco.
-No i powinnaś się bać, to są groźni zawodnicy-powiedział bez ogródek-Może i wiem o co mu chodzi ,a może nie. Nadchodzi zmiana, wielka zmiana, zmiana ,która wpłynie na każdego shinobi osobno i na wszystkich razem-rzekł cicho.
Zacisnął pięści.
-Muszę Ci coś powiedzieć-dodał z poważną miną.

[Inoue Inuzuka]

Kiedy tylko Seiso potwierdził jej strach Inu przełknęła głośno ślinę i zastygła w bezruchu. Wpatrywała się tempo w dal nie wiedząc co powiedzieć. Solidnie się wystraszyła...
-Z...zwiadowcy? Matko...co się dzieje? O co tu chodzi...jaka zmiana? -Zaniepokoiła się solidnie i ściągnęła brwi. Spojrzała się wyczekująco na Seiso...co on chciał powiedzieć? Czekała cierpliwie

[Seiso Senjuu]

-Ano zmiana, nadchodzą nowe czasy, sojusze się posypią ,a na ich zgliszczach powstaną nowe-mówił jakby do siebie, jednak na głos.
Zaraz otrząsnął się z tej zadumy i podciągnął rękach swojej bluzy. Zerkał na Inu, nie wiedział jak zareaguje.
-Moje ostrza, zobacz-pokazał jej dłonie i nadgarstki, bez żadnych opasek, ani ukrytych broni-Nie mają żadnych zaczepów-na oczach Inu z nadgarstka zaczęło wysuwać się ostrze, a chłopak stał zakłopotany.

[Sjan Jin]

Kruczek wylądował obok Seiso uradowany kracząc z jakiejś akcji:
-W lesie podobno obok Waszego drzewa podobno zauważono intruzów, lepiej idźcie zobaczyć... - powiedział zaniepokojony kruczek nie dając ostrzeżeń na marne i odleciał.

[Inoue Inuzuka]

- No świetnie...-Mruknęła pod nosem. Jak zwykle wszystko musiało się pięknie pieprzyć...I na co to komu? Wojny przecież nic nie dawały...Jedynie niepotrzebne cierpienie. Ogólnie...do kitu. Z zamyślenia jednak wyrwał ją ostry głos metalu. Spojrzała się na rękę Seiso i zaniemówiła...pewnie już po raz kolejny w tym dniu. Jego nadgarstek...to jakby siedziba...dla tak potężnej broni. Tam nie było kości? Pozbył się jej? W sumie praktyczne, ale...Inu dotknęła miejsce, skąd wysuwało się zimne ostrze. Pogładziła owe miejsce jak zahipnotyzowana
-Nie masz kości...zamieniłeś je na to...prawda?-Szepnęła w jego stronę, lecz w jej głosie można było wyczuć wyłącznie troskę. Niby czemu miałaby być negatywnie nastawiona do tego? To jego wybór co zrobi ze swoim ciałem.

[Seiso Senjuu]

Ostrze się schowało równie cicho jak się wysunęło. Chłopka pokręcił przecząco głową.
-Nie ,nie, mam na miejscu wszystkie kości tyle ,że zrobione ze stali, to się tyczy tylko rąk naturalnie.-Na potwierdzenie swoich słów szybkim ruchem wyciągnął kunai zza pasa i wbił sobie go w rękę, zatrzymał się na kości z dźwiękiem tarcia metal o metal. Usłyszawszy kruka poderwał się do biegu ciągnąc za sobą Inu, zmierzali do lasu.

[Inoue Inuzuka]

- Aha...Niezła przeróbka-uśmiechnęła się lekko nie spuszczając swojego wzroku z nadgarstka Seiso. Nagle jego ruch wprowadził dziewczynę w lekki szok. Kunai przecież musiał zaboleć...Krew...poczęła się sączyć z jego łapy, lecz ten najwyraźniej zignorował to wszystko. Dziewczyna omal nie upadła...jakże on kochał ją ciągnąć za sobą...no ale trza było biec. Udała się więc w stronę lasu

[Sekami Nuri]

Sekami szedł wolnym krokiem w okolicy polany. Myślał o egzaminie na chunnina i jak mógł by go zdać. Zauważywszy dzieci bawiące się na rozległej polanie powędrował w tamtą stronę. Idąc głowę miał spuszczoną a ręce w kieszeni. Usiadł pod pierwszym drzewem które napotkał. Siedząc w jego cieniu cichutko zaczął nucić swoją ulubioną melodię. Zamknął oczy i zrelaksował się. Odpoczywał po ciężkim dniu myśląc nad przejściem egzaminu. W głowie miał mętlik, nie wiedział co mam myśleć. Było mu smutno, nie miał przyjaciół jednak dalej myślał nad planami co do swojego życia.

[Jamariko Uchiha]

Jamariko położył się pod drzewem na samym początku polany. Swoimi bursztynowymi oczyma przypatrywał się wolno płynącym chmurom. Odpoczywał, po męczącej walce, z której jakby wyszedł zwycięsko. To jest życie. Chwycił butelkę z wodą i pociągnął tęgiego łyka. Myślał, gdzie by tu wybrać się na trening, a może lepiej wyjść na jakąś misję? Nie mógł się zdecydować. Więc po prostu patrzył w błękit nieba.

[Simeon Kaguya]

W stronę polany powolnym krokiem zmierzał Simeon. Chłopak był zmęczony codziennym, dość nudnym trybem życia, jakie funduje mu kariera nauczyciela w pobliskiej akademii. Miał ochotę odrobinę się zrelaksować, a wizyta na polance na pewno wyjdzie mu na zdrowie. W oddali zauważył sylwetkę, jakiegoś chłopaka. Nie był przekonany, czy ten osobnik nie śpi, więc wolał podejść bliżej, aby ostrzec przed pałętającymi się w okolicy złodziejami. Podchodząc bliżej zauważył, że ten chłopak wcale nie śpi, a na dodatek to Jamariko - dobry znajomy Sima z ostatniego egzaminu. Zanim znalazł się jeszcze przy chłopaku krzyknął: Hej Jamariko! Gratulację z awansu. Należał Ci się..., po czym podszedł bliżej, aby porozmawiać.

[Jamariko Uchiha]

Jamariko odwrócił się w stronę przychodzącego Sima. Uśmiechnął się na powitanie. Pamiętał ich wspólną walkę na egzaminie. a teraz obaj są chunninami.
- Dzięki. I Tobie też się należał.
Przeszedł do pozycji siedzącej i spojrzał się na Kaguye.
- Co tam słychać w świecie. Słyszałem, że byłeś na jakiejś misji kurierskiej. I masz już jakieś nowe jutsu?

[Simeon Kaguya]

Wiem. - odparł Kaguya, który ostatnimi czasy bardzo zyskał na pewności siebie. Doszedł do Uchihy i przywitał się podając rękę. Może z jego beznamiętnego spojrzenia nie dało się tego wyczytać, ale chłopak cieszył się, że może pogadać z kimś, kto go cho trochę rozumie.
Tak naprawdę, to właśnie jestem na misji jako kurier. Rozmawiasz z... jakby to powiedzieć. Już wiem! Repliką, która tak naprawdę nie istnieje. A co do Jutsu, to nie mam do tego głowy. Ostatnimi czasy jestem sensei'em w akademii. Uczę chłopaka, który gra na flecie. Doprawdy pierwszy raz się z takim spotykam. Ty za to na pewno coś już tam sobie wymyśliłeś co? - powiedział Sim, klepiąc Jamarika w ramię.

[Jamariko Uchiha]

Ręka, Sima przeszła na wylot.
- To sam o co ty. Ja natomiast leże w szpitalu. Inu mnie tak urządziła. A nowych jutsu trochę mam, ale tutaj Ci nie pokażę.
Nagle jego ręka naelektryzowała się tworząc jakby Chidori na ręce.
- To jedno z nich. chłopak grający na flecie? Pewnie to jakiś maniak Genjutsu jak ja.- powiedział z uśmiechem. Gestem pokazał chłopakowi, by usiadł.
- A opowiedz jak tam Twoja walka.