[Toszizo Aszizożizo Na Nin]

Ruszyłem już do kotlinki, kiedy usłyszałem za nami głos jakiegoś chłopaka. Odwróciłem się i zobaczyłem tego samego chłopaka, który był gryziony przez tą dziewczynę w postaci wilka. Stałem spokojnie obok ślicznotki i nic nie mówiłem czekając na to co się stanie i nasłuchiwałem.

[REKLAMA]

[Midori Ervil]

- Nazywam się Midori. Midori Ervil. Jestem z klanu Douhito. - Przedstawiłem się grzecznie.
- Ale staraj się trochę uważać na przyszłość. Cała ręka mnie boli. - Mówił z uśmiechem, nie chciał pokazać że mało co nie zemdleje z bólu.
Z bliska dziewczyna była jeszcze ładniejsza. Nie mogłem się powstrzymać od oglądania jest biustu, lecz nie wypadało.
- I zawsze witasz tak nieznajomych? - Zapytałem patrząc jej w oczy,

[Seiso Senjuu]

Inu swym doskonałym węchem wyczuła bardzo znajomy zapach, bardzo bliski jej sercu. Jednak nic się nie działo, zapach dalej był wyczuwalny. W dali ukazał się chłopak w masce i płaszczu ze złożoną pieczęcią. Obaj młodzieńcy zostali oplątani przed grube konary i korzenie. Nad ich głowami zawisł pal z wielkim drewnianym kolcem ostrym jak ukryte ostrza. Z ziemi tuż obok dziewczyny wyszedł Seiso.
-Muszę Wam przerwać podrywanie mej wybranki serca-rzekł obejmując Inu w pasie, spojrzał na łebka Midoriego-Zaglądnij jej jeszcze raz w biust ,a nasikam Ci do szyi

[Toszizo Aszizożizo Na Nin]

Spojrzałem w to miejsce, gdzie patrzył Midori i ujrzałem biust dziewczyny, po czym znów spojrzałem na chłopaka.
*Moja krew...* Pomyślałem z szerokim uśmiechem na twarzy.
-Miło mi, nazywam się Toshiro Douhito, również jestem z klanu Douhito. Wyleczyć ci ranę? Jestem medycznym ninją.- Powiedziałem do Midoriego i stałem w miejscu czekając na odpowiedź. Kiedy oplątały mnie korzenie i konary uśmiechnąłem się chytrze. Kiedy pojawił się obok Inu chłopak uśmiechnąłem się jeszcze szerzej i stworzyłem w prawej dłoni, którą ledwo mogłem ruszać parę koników polnych. Szybko one zaczęły skakać na chłopaka, który musiał unikać ich, a jeżeli tego nie zrobi koniki go dorwą i wysadzą. Kiedy ten będzie uciekał ja tworzę ich coraz więcej i więcej, oraz układam pojedynczo na korzeniach wysadzając je lekkim wybuchem, aby je rozerwać nie raniąc się przy tym.

[Inoue Inuzuka]

- Inoue, miło mi -Uśmiechnęła się niepewnie do Midori i splotła swoje dłonie z przodu. Dziwnie się czuła...jakby ktoś zewsząd ją obserwował... Brr..Czuła również znajomy zapach...aż nazbyt znajomy. Coś przeczuwała, że będzie siekanka. Po chwili Inu miała się przekonać, że miała rację. Wokół pojawiły się konary. Tak...już wiedziała co to za szaleniec. Spojrzała się w bok na wyłaniającego się Seiso. Ten to miał wejście....no i oko! Jakoś nie zauważyła, aby ktoś lampił się w jej biust...cholera! Była zbyt pochłonięta zabawą! Głupia dziewucha! Speszona spuściła łebek i wlepiła swoje spojrzenie w dół...Co ona znów wyrabiała? Przez ten jednak ruch nie widziała żadnego ataku. Usłyszała jedynie świst, uniosła momentalnie głowę, lecz...nie zdążyła z żadnym unikiem. Parę z tych koników wybuchło tuż obok niej. Nie wyrządziło to zbytniej krzywdy, jednak najgorszy był....dźwięk! Przeraźliwie mocny huk tuż obok wrażliwych uszów Inu. Dziewczyna momentalnie kucnęła i zakryła uszy dłońmi. Syknęła przeraźliwie. Pai na jej głowie również położyła po sobie uszy, nie mogąc wytrzymać dźwięków. Dziewczyna spojrzała się zawistnym wzrokiem na atakującego. Na ręku miała lekką ranę, lecz nic jej tak nie bolało jak bębenki w uszach! Seiso znikł....to był jego klon

[Seiso Senjuu]

Kiedy Toshiro tracił czas na robienie swoich zabaweczek z korzenie wyrosły kolce , które strasznie go poraniły. Za sobą usłyszał groźny głos, a pod szyją poczuł zimno ostrza.
-Odejdziesz stąd czy będę musiał targać Twoje zwłoki?-zapytał Seiso, nie chciał się posuwać do tego czynu ale Inu ucierpiała przez atak Toshiro ,a tego nie mógł mu wybaczyć. Drugie ostrza chłopak poczuł w okolicach kręgosłupa.
-Nawet nie zdążysz stworzyć zabawek z gliny, więc jak będzie?-zapytał.
Korzenie puściły, a chłopak ,który utrzymywał je z daleko podbiegł no Inu i pomógł jej wstać.
-Nic Ci nie jest kochanie?

[Toszizo Aszizożizo Na Nin]

Kolce zraniły mnie jedynie lekko, ponieważ szybko zamieniłem się w piasek i kolce mi nic nie robiły.
-Nie odejdę stąd, ale również nie chcę walczyć. A co do twojej dziewczyny to zaraz ją wyleczę. Mogę spokojnie stąd wyjść bez obaw, ze mnie zaatakujesz?- Powiedziałem wyluzowanym głosem do chłopaka.

[Inoue Inuzuka]

Pisk w uszach był nie do zniesienia! Dziewczyna zacisnęła szczęki i zmarszczyła nos. Syczała z bólu. Jakoś zdołała się podnieść, ale i tak stała chwiejnie na nogach. Uszy mogą być potężną bronią. Jeśli się ogłuchnie, można stracić nawet równowagę. Na szczęście jednak krew z uszów nie leciała, więc organ był cały, choć cholernie podrażniony. Dziewczyna cofnęła się do tyłu o parę kroków nie wiedząc co robi. Jej instynkt ucieczki się włączył. Jak zwykłe zwierzę, które podczas bólu wieje jak najdalej. Machała głową na boki, aby pozbyć się uciążliwego szumu. Niezbyt dobrze słyszała, jedynie jakieś głosy jak za mgłą. Otworzyła ledwo ślepia lustrując wszystkich dookoła. Jej źrenice zmalały do granic możliwości. Tylko znajomy zapach kazał jej zostawać w miejscu, przez to jedynie nie uciekła. Musiała dojść do siebie...dalej Inu!

[Seiso Senjuu]

Korzenie puściły wszystko znikło ,a Seiso podbiegł do Inu i mocno ją objął, chciał dać jej bezpieczeństwo i bliskość, której teraz potrzebowała.
-Wylecz ją-powiedział zatroskanym głosem pozbawionym złości.

[Toszizo Aszizożizo Na Nin]

-Robi się.- Powiedziałem, odmieniłem się z piasku w normalną postać i podszedłem do "zakochanej pary". Kucnąłem obok Inu i zacząłem ją leczyć. Na początek przyłożyłem ręce do jej uszu, które najwyraźniej bardzo je bolały. Ręce zaczęła oblatać zielona aura, a bębenki powoli zaczynały wracać do normy. Kiedy już je jej wyleczę przykładam ręce do jej dłoni i zaczynam je leczyć jednocześnie mówiąc.
-Przepraszam, celowałem w twojego chłopaka.- Powiedziałem wystraszony, ze niedługo na mnie skoczy z psem i mnie pogryzie.

[Inoue Inuzuka]

Chciała się wyrwać z objęć Seiso, lecz zbyt mocno kręciło jej się w głowie Zamknęła więc mocno oczy bojąc się, czekając na atak. Niesłyszenie nie jest fajne, a szczególnie podczas walki. Łatwo ktoś mógł podejść i walnąć z tyłu w łeb. Mimo wszystko zaufała mu. Wiedziała doskonale, kto był blisko, a przy nim nie mogła być w tarapatach. Poczuła jednak dziwne ciepło w uszach. Wpierw piekło...Dziewczyna ponownie zasyczała z bólu i naparła ciałem do tyłu, aby uciec stąd, chciała się wyrwać z uścisku, jednakże...,Ból się zmniejszał. Powoli przestawało jej się kręcić w głowie i odzyskiwała swoje zmysły. Jej oddech się wyrównał, dziewczyna słyszała już głosy, choć brzmiały nieco inaczej niż wcześniej. Otworzyła niepewnie oczy i kątem oka spostrzegła Toshiro. To on ją leczył...ale beka. A dopiero co była walka! Mhaha.
-Spokojnie...To ja znów byłam nieuważna -Rzekła ciepło w jego stronę
-A ty mój herosie....czy ty zawsze musisz wparować bez ostrzeżenia?-Uśmiechnęła się pod nosem

[Midori Ervil]

Korzenie nagle puściły i znowu Midori był wolny. Upadł na kolana i zaczął głęboko oddychać, gdyż przez ten ścisk niezbyt dobrze mógł złapać powietrze. Spojrzał na całą akcję i zrozumiał że była to jego wina, za jego dorastające myśli.
- Jjaaa prze-przepraszam. - Zaczął jąkając się.
- Ja nie chciałem, jestem młody i głupi. Po prostu jesteś taka piękna i nie mogłem się powstrzymać. Twój... Khm - Odchrząknął - Dar od Boga bardzo przyciąga oko. - Powiedział smutny Midori.
Był bardzo smutny i zażenowany całą akcją.
- Nazywam się Midori Ervil. - Powiedział do Toshiro - Mógłbyś wyleczyć mi rękę? Oczywiście jak skończysz z tą dziewczyną. - Spojrzał na Inoue z bólem.
Nie mógł wybaczyć sobie że gdyby się nie patrzył w jej biust, to wszystko nie miałoby miejsca.

[Toszizo Aszizożizo Na Nin]

Kiedy skończyłem z Inu i z jej psem podszedłem do Midori'ego i zacząłem leczyć ranę na ręce.
-heh, dobrze cię rozumiem, takie rzeczy przyciągając oko.- Szepnąłem mu na ucho jednocześnie lecząc jego ranę. Kiedy skończyłem wyprostowałem się i uśmiechnąłem żwawo.
-No dobra, zapomnijmy o wszystkim i chodźmy do kotlinki trochę popływać.- Powiedziałem z nadzieją, że wszystko wróci do normy.

[Seiso Senjuu]

-Zamilcz chłoptasiu-krzyknął Seiso w stronę Midoriego dalej czule przytulając dziewczynę.
Słysząc słowa Inu ściągnął delikatnie brwi i powiedział.
-Możemy porozmawiać na osobności?-zapytał przypominając sobie chwilę kiedy go opuściła.

[Inoue Inuzuka]

Przełknęła głośno ślinę.
- Ano...możemy -Szepnęła. Chwila prawdy...no Inu! Trza się wziąć za siebie...