[Inoue Inuzuka]

Potwór z impetem wskoczył na dach przy okazji rozwalając wszystkie dachówki. Dostał on jednak w oko. Zawył przeraźliwie i odwrócił się na bok, przy okazji strzelając ogonem o dach i wywalając jedną cegłę w twoją stronę. Uderzyła ona w twoją nogę, a dokładnie w piszczel. Przeszył cię potworny ból. Nagle za tobą wskoczył drugi potwór odcinając ci drogę ucieczki

[REKLAMA]

[Ireshige Seija]

Zacisnąłem zęby i aż łzy poleciały mi z oczu ale nie mogłem się poddać strzeliłem do nich po tym złapałem się rynny i czym prędzej zjechałem po niej na dół sprawdziłem czy małej nic się nie stało i uciekałem kuśtykając na jedną nogę chyba była złamana ale nie mogłem sobie pozwolić teraz na chwilę słabości nie mogłem jej zawieść tak jak zawiodłem mojego małego brata, więc biegłem nie zważając na ból i strzelałem do potworów chodź akrobacje były już wykluczone nie poddawałem się

[Inoue Inuzuka]

Potwory szybko rzuciły się do gonitwy. Znalazły się na ziemi w znacznie krótszym czasie. Były większe od ciebie i w dodatku miały cztery potężne łapy. Były już na wyciągnięcie ręki od ciebie, kłapały pyskiem tuż za twoimi plecami. Dziewczynka zatkała sobie uszy i skuliła się ze strachu

[Ireshige Seija]

Wydałem z siebie okrzyk wściekłości odwróciłem do nich przodem i zacząłem naciskać spust tak szybko jak nigdy przedtem strzelałem tak szybko i długo że już sam dym z lufy sprawiał że nie było nic widać kiedy skończyłem ręka mi się trzęsła ale biegłem dalej chciałem jak najszybciej wrócić do domu

[Inoue Inuzuka]

To był dobry ruch bowiem dzięki swojej broni i szybkiemu zwrotowi zdołałeś oślepić obydwa potwory. Padły one z piskiem na ziemię. Ty zaś zbliżałeś się już do domu byłeś tak blisko. Jeden z psowatych zerwał się jednak do gonitwy i począł biec za twym zapachem. Kto będzie pierwszy...?

[Ireshige Seija]

Skupiłem się wyrównałem oddech odwróciłem się wycelowałem dokładnie między oczy czekałem aż się zbliży to było całkowite opanowanie strzał mogący wszystko skończyć, kiedy bestia znalazła się na odległość 10 stóp strzeliłem precyzyjnie i zabójcze gdyby mi się jednak nie udało uskakuję w bok i strzelam by zabić

[Inoue Inuzuka]

To był celny strzał, który uratował twoje i dziecka życie. Potwór zaskomlał po czym padł martwy niemal u twych stóp. W tej chwili droga do domu była wolna, nic nie stało ci na przeszkodzie

[Ireshige Seija]

-Hej mała nic ci się nie stało - powiedziałem patrząc na nią i pomimo bólu i łez uśmiechnąłem się do niej poszedłem do domu najszybciej jak mogłem gdy tam doszedłem położyłem ją na kanapie a sam usiadłem na fotelu noga mnie niemiłosiernie bolała myślałem że zaraz odpłynę, chcąc nie chcąc wchodząc narobiłem trochę szumu, miałem nadzieję nie obudzić jeszcze pierwszej odratowanej

[Inoue Inuzuka]

Dziecię nadal niczego nie mówiło. Szok zabrał jej głos. Podkuliła nogi i oplotła je swoimi małymi rękoma. Cała dygotała, lecz to było normalne....
Cegła zdołała złamać ci kość w połowie piszczela. Bezbolesne poruszanie się nie było możliwe. Trzeba nastawić kość i usztywnić nim źle się zrośnie....

[Ireshige Seija]

"Sam sobie nie pomogę nie tym razem, zbyt boli" - pomyślałem i spojrzałem z nadzieją na śpiącą kobietę

[Katrin Uchiha]

Wyraźnie czując czyjąś obecność, otworzyła gwałtownie oczy. Wstała, podpierając się na łokciach. Przekręciła głowę w bok, przyglądając się osobom znajdującym się w pomieszczeniu. Obrzuciła obojętnym spojrzeniem mężczyznę, któremu najwyraźniej winna była przysługę, przenosząc wzrok na małą, skuloną w kącie dziewczynkę. W tej chwili coś w niej pękło. "Ona...ona..."
-Sara?- Zapytała z pewnego rodzaju przerażeniem w oczach. Głos jej się załamał, ukazując cząstkę człowieczeństwa. Dziecko przypominało jej młodszą siostrzyczkę, która umarła parę lat temu, dosłownie na rękach Lighting. Dopiero teraz uświadomiła sobie, że to nie Sara. Znów odzyskała swój typowo poważny, wręcz "suchy" wyraz twarzy.
- Co się stało?-Zapytała obojętnie.

[Ireshige Seija]

-Nic wielkiego ale może masz jakąś wiedzę o opatrywaniu złamań - powiedziałem chowając ból w głąb siebie i próbując zachować zimną krew

[Katrin Uchiha]

-Eh...-Westchnęła bez słowa podchodząc do chłopaka. Pomoc nie była w jej stylu, jednak on może jej się jeszcze przydać.
-Trochę zaboli.-Poinformowała obojętnie. Delikatnie ujęła w dłonie złamany piszczel(?) i jednym, szybkim oraz gwałtownym ruchem przestawiła ją. Słychać było głośne łupnięcie.
-Już.

[Ireshige Seija]

Tylko przymrużyłem oczy i powiedziałem
-Dziękuję, jestem przyzwyczajony do bólu, ale zwykle nie musiałem biegać ze złamaną nogą - powiedziałem wstając i próbując stanąć na tej nodze

[Inoue Inuzuka]

Vincent szybko znalazł się na podłodze. Mimo iż kość znalazła się na swoim miejscu, nadal była złamana. Należałoby ją umocnić
Dziewczynka nic sobie nie zrobiła z reakcji kobiety. Teraz była w zupełnie innym świecie