[Inoue Inuzuka]

Inu zadarła głowę słysząc chlupot wody. Wpatrywała sie w ponurą płynącą postać wśród szarej i martwej mgły. Ostatki wiatru poruszyły grzywką dziewczyny odsłaniając na sekundę jej szramę nad prawą brwią. Zimne powietrze sprawiało, że atmosfera była nadwyraz mroczna i mroźna. Kiedy żaba się przybliżyła Inu przełknęła ślinę. Dźwignęła się chwiejnie na równe nogi, splotła rece z przodu i poczekała, aż płaz popłynie. Kiedy to nastąpiło dziewczyna pod wpływem cichego pomruku Pai ruszyła powolnym krokiem do przodu. Podeszła do żaby i oparła dłoń o zimną i szorstką skórę Gamandy, przyglądając się spiącemu chłopakowi.
- Nic...mu nie jest?- Spytała się wielkiej żaby, właściwie nie oczekując odpowiedzi. Spojrzala się jedynie prosząco na płaza, chcąc pozwolenia na wejście na jego grzbiet. Właściwie to i tak bez ceregieli wdrapała się na mokre żabie ciało. Przyglądała się przed dłuższy czas Seiso z bijącym sercem. Łomotało coraz mocniej z każdym bliższym krokiem. Dzięki Pai była w staine je robić. Gdy znalazła się obok Seiso przycupnęła na kolanach obok niego. Nachyliła się nad nim drażniąc jego twarz kosmykami swoich rozpuszczonych włosów. Chwilę tak sterczała nie wiedząc co zrobić. Oddychała nadwyraz spokojnie, lecz to były wyłączine pozory. Z jej ust rytmicznie wydobywała się para, która unosiła się wśród parnego powietrza. Wyciągnęła w końcu drżącą dłoń i pogłaskała zewnętrzną stronę policzka Seiso. Zmroziło ją, czując jego gładka, acz chłodną skórę.

[REKLAMA]

[Seiso Senjuu]

Żaba spojrzała na Ciebie, zobaczyłaś jakby cień uśmiechu na jej gębie. Pomogła Ci wejść na siebie.
-Fizycznie zdrowy-szepnął Gamanda.
Pod Twoim dotykiem chłopak zadrżał ,a jego dłonie zaczęły dygotać. Dalej miał zamknięte oczy ,a twarz przybrała inny wyraz zupełnie inny, nie pasujący zupełnie ani do chłopaka ,ani do tej sytuacji...na jego twarzy wymalował się strach. Otworzył szybko oczy i odruchowo się odsunął, spojrzał na Inu pustymi oczyma i obojętnością duszy. Uczucia były wirem kotłującym się w jego sercu. Puścił, bariery opadły ,mur rozbity. Ukrył twarz w dłoniach i skulił się jak bity pies, bojąc się wszystkiego. Cicho szlochał prawie niedosłyszalnie.
-Nie chce cierpieć...nie chce...

[Inoue Inuzuka]

- Fizycznie...-Powtórzyła smętnie wpatrując się w twarz chłopaka. Zlękła się widząc dygotanie. Cofnęła się nieco do tyłu spoglądając na owe dziwne ruchy z niepokojem. Zauważyła, że ten otworzył oczy. Chciała już coś powiedziec, lecz chłopak się cofnął z dala od niego. Ściągnęła brwi i ze strachem wpatrywała się w cała scenę. Dłoń cały czas miała zastygłą w powietrzu, jakby twarz Seiso nadal tam była. Wzdrygnęła się widząc jego puste oczy. Coś bezlitośnie zakuło w jej serce niczyb złowrogi grot, chcący przebić je całe i sprawić, aby pękło. Pai szybko dosłyszała szloch i zaczęła interweniować. Bez sprzeciwów rzuciła się w stronę łkającego chłopaka. Podbiegła szybkim galopem i znalazła sie u jego boku. Lodowaty i wilgotny nos dotknął skóry na dłoniach chłopaka. Zaskomlała żałośnie, kładąc uszy po sobie. Spojrzała smutnymi oczami na bliskiego jej członka stada. Doskonale wiedziała, że coś jest nie tak i że tylko Inu może mu pomóc. Pai wiec skierowała swój łebek i rzuciła, krótkie i pełne wyżutów spojrzenie na skamieniałą właścicielkę.
Po plecach dziewczyny przeszedł niemiły dreszcz. Widząc jednak ukochanego w takim stanie niemal instynktowine uniosla sie na nogach i doskoczyła do chłopaka. Padła boleśnie na kolana tuż przed nim i objęła jego głowę rekoma, przytulając go jak najczulej
- Nie bój się...proszę, nie rób tego...

[Seiso Senjuu]

Chłopak nie drgnął gdy dziewczyna przytuliła jego głowę. Jednak poczuła , że zimno z niego ucieka o powoli wraca ciepło. Teraz już tylko leżał nie wydając żadnego dźwięku z siebie, dalej kulił dłonie przy twarzy. Jedną drżącą ręką wysunął w kierunku Pai. Powoli ze strachem położył na jej głowie i zaczął głaskać. Robił to jakby był przestraszonym ,małym dzieciakiem , które bało się wszystkiego.

[Inoue Inuzuka]

Nadal trwała przy nim nie odstępując go na krok. Pai niepewnie przejechała po głaszcządzej dłoni koniuszkiem języka. Poza tym nie wydawała żadnych gwałtownych ruchów, chcąc aby Seiso się uspokoił. Czekały obydwie, aż wszystko wydobrzeje. Dziewczyna delikatnie głaskała go po glowie dla uspokojenia. Niczego wolała już nie mówić, bojąc sie, ze go speszy

[Seiso Senjuu]

Chłopak zaczął drapać Pai za uchem, dalej był niepewny i przestraszony. Nagle drugą dłonią uderzył się w głowę, potrząsnął nią. OC chciał tym osiągnąć. Coś go dręczyło. Zaraz znowu przystawił dłoń do ust i przygryzał ją zębami.
-Czemu to zrobiłaś?-zapytał ,cały drgnął.

[Inoue Inuzuka]

Cofnęła nieco głowę, aby móc się przyjrzeć jego twarzy. Widziała jego roztrapienie. Skrzywiła się nie wiedząc co powiedzieć
- Nie wiem...byłam pod jakimś wpływem. Alkohol nie działa na mnie zbyt dobrze...- Uśmiechnęła się krztwo nie spuszczając z niego wzroku.
Pai przyległa swoim małym puszystym ciałkiem do Seiso, tuląc się do niego pocieszajaco. W tej chwili żałowała, że nie umie mówić.

[Seiso Senjuu]

Chłopak opiekuńczo objął Pai i wtulił twarz w jej puszystą sierść. Znowu zaczął coś mamrotać. Zaczął mówić głośniej tak by Inu usłyszała.
-Kocham Cie najmocniej na świecie...-przerwał na chwilę by zapanować nad strachem w głosie co mu się nie udało-Czy Twoje uczucie względem mnie wygasło, że chciałaś mnie skrzywdzić

[Inoue Inuzuka]

Szczenię zaskomlało cicho chcąc coś powiedzieć. Niestety to tylko Inu mogła zrozumieć...
Dziewczyna zagryzła wargę słysząc jego słowa.
- Nie wygasło!- Zaoponowała momentalnie, niemal podrywając się do góry
- To nie było celowe! NIe chciałam cię skrzywdzić! Kocham cię i nie chcę twojego cierpienia! Przepraszam za to i za wszystko inne czym cię zraniłam! Wybacz...Przepraszam naprawdę...-Zaczęła tłumaczyć płaczliwym głosem. Błłyszczące i bolesne łzy kryły się w kącikach rubinowych ślepi dziewczyny. No i co ona narobiła? Szczerze tego żałowała...czuła się fatalnie, w końcu skrzywdziła najdroższą jej sercu osobę. Bolało ją to, serducho kuło niemiłosiernie. Tyliła drżącymi rękoma chłopaka, jak tylko mogła.

[Seiso Senjuu]

Szukał kłamstwa w jej słowach, fałszywego tonu w jej głosie. Nic nie znalazł. Podniósł się powoli na kolana.
-Nie płacz, nie mogę na to patrzeć-rzucił.
Spojrzał na Gamandę ,który zmarszczył "czoło" i trzepnął chłopaka językiem w głowę. Ten się lekko uśmiechnął i przerzucił wzrok na Inu.
-Nie chce już cierpieć-powiedział i nieśmiało podniósł lekko ręce do góry, jakby otwierał swoje ramiona.

[Inoue Inuzuka]

Prychnęla cicho i czym prędzej starla wierzchem dloni samotną lzę, ktora natrętnie splywala po zarumienionym poliku. Usmiechnęla się krzywo widząc wyczyny plaza. Smarknęla potajemnie i spojrzala się blyszczącymi slepiami na Seiso
- Przepraszam...bardzo przepraszam...postaram się abys juz nie cierpial...- Rzekla cicho spoglądając gdzies w dol, unikając tym razem jego wzroku. Brzydzila się samą sobą, więc nie miala smialosci na nic więcej

[Seiso Senjuu]

-Chodź do mnie kochanie-szepnął jedynie.

[Inoue Inuzuka]

Zdziwila sie niebywale slyszac owe zdanie. Myslala ze nie bedzie chciec juz z nia rozmawiac. Odetchnela wrecz z ulga wiedzac ze wszystko jest juz ok. Nie czekajac dluzej rzucila sie mu w ramiona, wieszajac sie na jego szyi. Schowala twarz w jego torsie i wyszeptala placzliwym, nieco drzacym ze strachu glosem.
- Dziekuje...

[Seiso Senjuu]

Chłopak złapał w swe ramiona swój najcenniejszy skarb, bezcenny, skarb ,którego będzie bronił do końca życia...Jedną dłonią gładził włosy dziewczyny a drugą jej plecy. Wdychał zapach jej ciała. Skryty uśmiech wypłynął na jego twarz a oczy migotały jak dwie gwiazdy.
-[b]Już spokojnie, wszystko będzie dobrze[/b[-zamruczał do jej ucha.

[Inoue Inuzuka]

Chlipnela cicho pod nosem, lecz czujac bliskosc i cieplo bijace od ukochanego, jej serce znajdowalo powoli swoj stary rytm. Oddech dziewczyny stawal sie bardziej miarowy. Wziela glebszy oddech dla rozluznienia. Uslyszala niezwykle kojacy pomruk, ktory sprawil ze po jej plecach przeszedl dreszcz. Mimowolnie usmiechnela sie pod nosem. Przy Seiso nie umiala dlugo sie smucic. Powoli cofnela glowe i zadarla lebek ku gorze, aby spojrzec sie na twarz ukochanego. Po chwili przypomniala sobie cos istotnego. Reka siegnela do kieszeni spodni. Zaczela w niej szperac. Po krotkiej chwili wyciagnela zacisnieta dlon
- To chyba twoje. Upusciles to... Wyglada na cenne, wiec chcialam ci to oddac...- Zaczela otwierajac powoli piastke. Na dloni lezala obraczka, ktora chlopak zgubil, badz wyzucil