[Nizari Asneri]

Szedłem spokojnie, ale jednak nie za wolno, aby nie zostać w tyle.

[REKLAMA]

[Minato Shushi]

Szedłem dalej, lecz nie usłyszałem siebie w tym planie.
- Ja też mam chronić Kurenai z nimi?... - Powiedział i spojrzał na "nowego".

[Taharii Yakimo]

"A co mi tam..." pomyślałem i ruszyłem za pozostałymi ninja.

[Hari Myou]

Dogoniłem resztę i szedłem za nimi - Ciekawe co nas czeka - pomyślałem.

[Mizuno Uchiha]

- Tak wszyscy macie chronić Kurenai , przepraszam za pominięcie - powiedział Asuma odwracając się. Szliście dobre trzy godziny. Chłód doskwierał wam niemiłosiernie, wycieńczając wasze organizmy ale szliście nie zważając na to w końcu święty Mikołaj czeka.
Nie mieliście siły nawet rozmawiać więc tylko parliście naprzód przez śnieg...

[Izumo Uchiha]

Idę dalej myśląc "Co za warunki! Nie wiem czy pokonał bym nawet bezbronne dziecko w takich warunkach". Uważam żeby z tych myśli nie zgubić drużyny.

[Sjan Jin]

Ja także idę dalej...

[Nizari Asneri]

Idę za drużyną bez słowa.

[Minato Shushi]

Dałem rękę przed siebie, gdyż pogoda była paskudna, a biel to był mój najmniej ulubiony kolor. Zorientowałem się, gdzie mniejwięcej jestem i rzekłem:
- Sensei... gdzie... dokładnie znajduje się wioska śniegu? - powiedziałem ciężko, gdyż miałem zmarzniętą twarz.

[Taharii Yakimo]

-Kumi chodź do mnie, przeniosę cie - Wołam za szczeniaczkiem. Idę dalej za resztą drużyny bez słowa.

[Hari Myou]

Chuchnołem w zamarznięte ręce by choć trochę je rozgrzać
- Daleko jeszcze do tej wioski??

[Mizuno Uchiha]

Wichura powoli zelżała i opady śniegu zmalały...
- Jeszcze cztery godziny drogi Minato - odpowiedział ci Asuma. - Póki wichura ustępuje przyśpieszmy - powiedział i zaczął biec po śniegu. Ruszyliście za nim. Byliście wycieńczeni ale ostatkiem sił dotarliście do wioski. W bramie stała długowłosa kunoichi. Jej włosy był koloru śniegu co wszystkich was strasznie zadziwiło. Urodą przewyższała wszystkie znane wam kobiety.
- Dobrze że jesteście. Chodźcie za mną - powiedziała prowadząc was do pałacu. Sczeniaczek Tahariego szczekał radośnie. Zaprowadziła was do wielkiego domu i posadziła was przy suto zastawionym stolę.
- Poczekajcie tu chwile. Ah proszę częstujcie się - powiedziała

[Izumo Uchiha]

-Narazie nie jestem głodny. -Powiedziałem, patrząc jak inni rozkoszywali się jedzenie.

[Sjan Jin]

Sjan idąc przez wichurę nie odczuwał chłodu, co wydało mu się dziwne. Czuł się dobrze w tej śnieżycy. Gdy dotarli do wioski nie zdziwiło go to że kunoichi ma białe włosy, to tak jak i on. Przywykł do tego koloru, więc co w tym dziwnego? Gdy usiadł przy syto obstawionym stole oblizał usta...
-Smacznego! - zakrzyknął niskim tonem lekko jednak zachrypłym i nałożył na talerz przeróżne smakołyki. Zaczął się zajadać doskonałym jedzeniem, jak to miał w zwyczaju spytał:
-Czy takie wyborne jedzenie mogę wziąć na później by mieć czym się objadać przez drogę? - lekkim uśmiechem. Nie jego wina że chudasek ma apetyt.

[Nizari Asneri]

Uśmiechnąłem się lekko na widok Sjan'a wcinającego wszystko co popadnie. Usiadłem przy stole i zacząłem skubać po trochu wszystkiego.