[Katrin Uchiha]

Smoki zdradziły ci obecność wrogów. Zaraz potem w we wskazane miejsce pognała Mai, gdyż tylko patrząc w stronę swoich przeciwników miała szanse ich obezwładnić. Twoi towarzysze starali się wyssać chakrę, ale ludzie niedługo się zorientowali co się dzieje i założyli dziwną zaporę. Dziewczyna ukryła się w cieniu drzew, natomiast ty i smoki byliście narażeni na wszelkiego rodzaju ataki. W waszą stronę niebezpiecznie szybko zbliżała się ogromna fala ognia, co w połączeniu z twoim fuutonem, dało jeszcze lepszy efekt. Pod wpływem temperatury woda wyparowała, tworząc maskującą mgłę. Był to plus dla was, bo wiedzieliście gdzie oni są, natomiast oni stracili was z oczu. Mai zakradła się od tyłu niezauważona i skręciła kark jednemu gościowi. Oni chyba wyczuli zachwianie chakry i zaatakowali z pełna mocą kierując ataki w stronę dziewczyny. Nagle stanęli jak wryci. Mai spojrzała na nich TYM wzrokiem.

[REKLAMA]

[Potenżny EromeQ]

Chcąc uniknąć ataku fali ognia chwyciłem mojego towarzysza za ramię a następnie użyłem techniki w kosci ukrycie. Gdy fala ognia przeleciała wyszedłem rozsyłając smoki w poszukiwaniu innych skupisk chakry a sam poszedłem do więźniów mojej towarzyszki.
Dlaczego nas zaatakowaliście zapytałem każąc reszcie smoczków usunąć im 95% chakry. Byłem bowiem przekonany, że moja towarzyszka nie jest w stanie utrzymywać tego jutsu w nieskończoność a dzięki temu zabiegowi byłem w stanie pomóc jej oraz zmniejszyć ich chęci na ucieczkę. Zapytałem dlaczego nas zaatakowaliście powtórzyłem nie słysząc odpowiedzi

[Katrin Uchiha]

Ich powieki stały się ociężałe.
-Yghm...yh... Wal się...- Usłyszałeś w odpowiedzi. Cóż, nie byli rozmowni. Mai podeszła do jednego, najbardziej milczącego. Podniosła mu podbródek by spojrzał w jej oczy. Powtórzyła zmysłowym tonem.
-Dlaczego nas zaatakowaliście?
-Bo... weszliście na nasz teren...
-Oh...Nie wiedzieliśmy..-Udała skruchę, skutecznie owijając sobie wokół palce mężczyznę.
-Ale musicie uciekać! Oni tu przyjdą! Są silniejsi!
-Kto? Wasi ludzie?
-Yhym...

[Potenżny EromeQ]

czy macie tu jakąś kryjówkę albo osadę zapytałem najbardziej rozmownego więźnia. Zastanawiałem się nad złapaniem paru złodziejaszków w poszukianiu paru technik lub ciekawych umiejętności gdy nagle wpadłem na ciekawy pomysł. Przecież mogę zeskanować ich umysły moją kościaną kulą a następnie samemu zobaczyć najbardziej interesujące mnie rzeczy Nie czekając ani sekundy dłużej wyciągnąłem moją kulę do przechwytywania wspomnie a następnie dotknięciem moich przeciwników skopiowałem wiedzę moich więźniów. Gdy zakończyłem tę akcję zobaczyłem ilu może być tych towarzyszy oraz gdzie się chowają.

[Katrin Uchiha]

Dowiedziałeś się, że prowadzą koczowniczy tryb życia. Przenoszą się z miejsca w miejsce, jednak tylko po terenie tego wielkiego lasu. Obecnie znajdują się jakieś 5 km na północ. Jest ich nie więcej niż 20. Mają jednak wyjątkowe zdolności bojowe. Dowiedziałeś się coś też o jakimś... drzewie? Nie byłeś w stanie więcej wyciągnąć na ten temat, bo ta informacja była pilnie strzeżona. Smoki wyczuwały zbliżające się ogniwa chakry. Chyba było około 10 ludzi.

[Potenżny EromeQ]

No to zastawimy pułapkę powiedziałem towarzyszom. Naszych więźniów złączyłem liną chakry która uniemożliwia wszelkie ruchy, zawiązałem oczy aby nie widzieli co robię dookoła a następnie zacząłem wtłaczać w teren na przestrzeni 30m moją specjalną kość gotową do szybkiego rozrostu. Ostatnim etapem tej pułapki było rozesłanie po lesie smoczków które miały przyczepić się do wrogów abym mógł ich ciągle lokalizować oraz umieszczenie 4 klonów z kości które zaczęły wykonywać technikę śmiertelnej kościanej piramidy. Nie wydawałem dokładnych poleceń mojej drużynie ponieważ wiedziałem, że na pewno wymyślą coś ciekawego. Chcąc jednak podsunąć jakiś pomysł mojemu towarzyszowi powiedziałem pamiętaj o tym ich całym żelastwie ty też tym umiesz sterować W razie zagrożenia odbicia jeńców umieszczam im na karkach małego senbona który po aktywacji rozrasta się uszkadzając mózg.

[Katrin Uchiha]

Mai w tym czasie uklęknęła i złożyła dziwne pieczęcie. W jej ręku rozbłysnęła smuga niebieskiego światła. Przyłożyła dłoń do ziemi, a ty poczułeś delikatny wstrząs.
-W odległości kilometra stwarzam specjalną barierę. Ten kto w nią wejdzie jest pod moją kontrolą. Ale jeśli zbyt długi ich przetrzymam, mogę nawet stracić życie. Ta technika pożera mnóstwo chakry.- Wyjaśniła. Smoki podpięły się dwóch mniej uważnych shinobi, trzymających się tyłu. Wiedziałeś, że potem wrodzy ninja się rozdzielili. Nie mogłeś też na ten czas użyć kościanej piramidy, gdyż twoja towarzyszka była zbyt blisko. A przeciwnicy byli już 200 m od was. Obserwowali was, ale nie mogli się domyśleć, że wy wiecie o planowanym ataku.

[Potenżny EromeQ]

Wiedząc, że obserwują nas wrogowie kazałem na okrągło raportować smokom o działaniach nieprzyjaciół. Ponadto zacząłem udawać, że torturuje więźniów chcąc wydobyć informacje. Aby uzyskać odpowiednie wrażenie brałem coraz to większe igły z kości wbijając je w dłonie shinobich pytając ciągle ilu mają towarzyszy. Pamiętając o klonach które są poukrywane po okolicy z gotowymi do strzałów działami natury czekałem na przeciwnika. Gdy bliżą się na odległość 50m moje klony zaczną strzelać pociskami z chakry fuutonu oraz suitonu mających za zadanie poważnie uszkodzić i unieruchomić przeciwnika. Chcąc też się pozbyć wrogów którzy mogli wpaść w pułapkę mojej towarzyszki wysyłam na miejsce 3 klony które mają ewentualnych jeńców umieścić w kościanej tablicy gdzie czas się zatrzymuje dla wszystkich i dla wszystkiego.

[Katrin Uchiha]

Ruszyli do ataku. Na wstępie paru mniej uważnych zostało trafionych przez zastawione przez was pułapki. Rany ich jednak były powierzchowne i nadal stanowili niebezpieczeństwo. Nagle grunt pod waszymi stopami załamał się i wpadliście do ciemnej dziury. Podziemnego korytarza. Na domiar złego, oboje nie mogliście używać chakry! To jakaś pułapka, tania sztuczka! A jednak skuteczna. Przez brak energii straciłeś kontakt ze smokami. Wrogowie uwolnili jeńców. Jeszcze długo słyszeliście ich szyderczy śmiech. Mieliście do wyboru, albo pozostać tutaj, próbować się wydostać, na co mieliście małe szanse, oczekiwać na pomoc, lub iść wgłąb tajemniczego korytarza.

[Potenżny EromeQ]

chyba trzeba zaryzykować powiedziałem do moich towarzyszy po czym ruszyłem ciemnym korytarzem. Nie wiedziałem co może na mnie tam czekać. Obawiałem się, że w przepastnych tunelach mogę znaleźć zgubę dla mnie lub moich towarzyszy. Czułem, że tam w mroku będę potrzebował całych moich umiejętności aby przeżyć.
Jak posługujecie się taijutsu? Bo chyba tu się nam najbardziej przyda powiedziałem w stronę moich towarzyszy

Chcąc pomóc sobie jakoś zacząłem przeszukiwać okolice w celu znalezienia jakiś przydatnych rzeczy których mógłbym użyć do walki lub do oświetlenia dogi

[Katrin Uchiha]

-Jakoś idzie.-Odpowiedziała Mai. Zerwała jakieś korzenie, i obłożyła je kawałkami swojej bluzki. Wyjęła z kabury kunai i wzięła do ręki kamień. Pocierając te dwie rzeczy, wytworzyła iskry a następnie ogień, oświetlający wam drogę. Czuliście się dziwnie. Niepokojące otaczały was zewsząd. Szliście w głąb korytarza. Światło dnia już dawno zniknęło za zakrętami tunelu. Nagle coś śliskiego przemknęło między twoją nogą, i niemal przewróciło idącą za tobą Mai.

[Potenżny EromeQ]

Uwaga pamiętajcie, że coś tu też może być powiedziałem do towarzyszy wyjmując 2 kunai z zasobnika. Miałem nadzieję, że to coś to ie był wąż ponieważ tych stworzeń wyjątkowo nie znoszę. Wiedząc, że coś się czai penetrowałem wzrokiem podłogę mając nadzieję, że następnym razem zauważę to w parę aby zaatakować na czas.

[Katrin Uchiha]

Usłyszeliście niegłośne "plumb!" Jakby coś obślizgłego wskoczyło do wody i się na was czaiło. Dopiero teraz spostrzegliście się, że jesteście po kolana w błocie. Wszelkiego rodzaju robactwa łaziły wszędzie. Twarz Mai, początkowo pewna siebie, teraz wyrażała obrzydzenie. Ogień nie rozświetlał dokładnie trasy, a wy czuliście się niepewnie. Nagle coś wyrwało pochodnię z dłoni kobiety. Na szczęście nie zgasła, a wbiła się w błoto nieco dalej. Coś tu było, to pewne. Poczuliście okropny smród. Z cienie skały wylazło stworzenie, które można było określić mianem "coś". Owe coś miało bliżej niezidentyfikowane kształty. Było czarne i obklejała je jakaś smolista substancja. Otworzyło swoje żółte ślepia patrząc na was jak na kawał mięcha. Było nieduże, ale w bardzo drapieżne. Niespodziewanie wydało z siebie ogłuszający wrzask, a "cośów" zleciało się więcej. Mai naliczyła 24.
-Istoty podziemi!-Wykrztusiła przerażona.

[Potenżny EromeQ]

Wiesz coś dokładniej o nich? Jakieś słabe punkty zapytałem stając w pozycji do ataku
Nie wiedząc czy mi się uda zacząłem gromadzić resztki chakry nie mając pewności czy da to jakiś skutek. Po parunastu sekundach zrezygnowałem wpadając na nowy pomysł. Jeśli mieszkają w cieniu a tu jest jakieś torfowisko gdzie nigdy nie było ognia to może to jest łatwopalne. szybko podbiegłem do pochodni chwytając ją wolną ręką, następnie ruszyłem na pierwszego stwora próbując go podpalić. Jeśli się to nie uda próbuje podpalić torfowisko pod moimi stopami. Jeśli zauważę, że się pali nakazuje mojej drużynie uciekać z tego błota.

[Katrin Uchiha]

Czułeś w sobie chakrę, ale nie umiałeś jej wydobyć. Była zablokowana. Stwór przestraszył się ognia i cofnął, ale zaczął groźnie szczerzyć zęby. Reszta poszła w jego ślady.
-Nie słyszałeś legendy o istotach podziemi?!-Zawołała Mai, jednak nie tracąc czasu, zaczęła opowiadać.
-Ponoć to byli niegdyś ludzie. Mieszkańcy osady. Jakieś 200 lat temu ich wioska z nieznanych przyczyn zapadła się pod ziemię, a o nich słuch zaginął. Myślano że wszyscy poumierali, ale były przypadki, że coś wciągało ludzi pod ziemię. Mnóstwo o nich legend powstało... Nie miałam pojęcia, że zapędziliśmy się tak daleko! Tą część lasu nazywają cmentarzyskiem potępionych.-Głos przejętej kobiety drżał, a słowa wypluwała niemal z szybkością karabinu maszynowego.
-Boją się światła!- Rzuciła w końcu.