[Seiso Senjuu]

70%

[REKLAMA]

[Dosinka :*]

//Gdybym użył znaaacznie więcej chakry byłby bardziej oszałamiający efekt??//

-No, no! Idzie coraz lepiej. Już prawie mi się udało jeszcze tylko parę poprawek. Tak jak mnie uczył Ire-sensei. Poprawki i jeszcze raz.

Teraz miałam zamiar poprawić wykonanie Kirigakure za pomocą sprawniejszego wykonania tego jutsu, a przy okazji już wiedziałam jakiej ilości chakry potrzebuję - "teraz dam radę , napewno mi się uda" - Kilka razy symulowałam szybkie złożenie rąk, kumulację energii i wypowiedzenie nazwy. Po tych symulacjach byłam gotowa, aby wytworzyć prawdziwą mgłę, gęstą, o znaczących rozmiarach, aż pokuszę się o powiedzenie perfekcyjną. Jak zwykle od podstawy zaczęłam szybko kumulować chakrę potrzebną na wykonanie Jutsu. Po chwili czułam, że jest wystarczająca ilość i szybko, z hukiem składając ręce krzyknęłam:

-Kirigakure no Jutsu!!

[Simeon Kaguya]

93% - Mgła wychodzi prawie idealnie.

[Dosinka :*]

-Tak! Muszę złapać jeszcze tą okazję, która została! Spróbuję.... - "myśl, mała myśl!!..." - błysk w oku doładować mgłę!!

Szybko wygenerowałam dodatkową chakrę, aby jakoś doładować moją "chmurę". Próbowałam przerzucić ją na mgłę, aby owo wytwór udoskonalić nie próbując tracić zbytnio czasu. Miałam wydłużyć czas jej działania do poprawnego oraz bardziej ją zagęstnić, by mniejsza była widoczność.

[Ireshige Seija]

100% - jutsu wyszło idealnie nawet sama się w niej zgubiłaś

[Dosinka :*]

Po trzech minutach mgła się rozpłynęła i była czysta widoczność. Zastanawiałam się nad kolejnym jutsu i coś wpadło mi do głowy.

-Hmmm... czemu nie. Nic mi nie zaszkodzi spróbować, wkóncu jestem teraz Genninem więc lepiej, żebym trenowała jak najwięcej. Ale najpierw... muszę odzyskać większość straconej chakry.

Usiadłam, złożyłam ręce w pięści, złączyłam je palcami i odwróciłam z góry na dół. Zaczęłam medytować....

@EDIT: po 40 minutach.

Po znacznym upływie czasu całego spędzonego na medytowaniu, otworzyłam oczy, rozejrzałam się wokół siebie i nie wstawając rozciągnęłam się. Był to także całkiem niezły trening dla mojej chakry. - Okay! Czas na naukę. Tym razem... Sei no Ude. Całe szczęście, że mam przy sobie shurikeny, posłużą mi za cel. - Wyciągnęłam shurikena i odrazu położyłam go na otwartej lewej dłoni. Pomyślałam, wtedy, że to nie jest dobre miejsce i umiejscowiłam go na podłodze przed sobą. Zamknęłam oczy i wyobraziłam sobie shurikena, kompletnie zamkniętego w "pudełku" z kryształu, twardego, małego i bardzo przejrzystego... Otworzyłam oczy, aby skupić wzrok na shurikenie i wygenerowaniu odpowiedniej ilości chakry. Po chwili byłam gotowa, aby zamknąć go w krzyształowym "pudełku". Wzięłam obiekt do ręki i zaczęłam formować wokół niego twardy przejrzysty krzyształ na kształt diamentu, pusty wśrodku. Spokojnie formowałam "pudełko" z chakry, dodając kolejne partie jego całości.

-Hhh..... idzie dobrze, idzie dobrze.... oby tak dalej...... - mówiłam cicho skupiona.

[Simeon Kaguya]

27% Na shurikenie można było zaobserwować ślady kryształu.

[Dosinka :*]

Patrzyłam na shurikena i jego pseudo kawałki kryształków. Zastanawiałam się jakby poprawić efekt Sei no Ude i coś zaczęło mi świtać. - Już wiem co zrobię. Teraz muszę włożyć w to trochę więcej wysiłku. Dobrze, że nauczyłam się analizować błędy, szybko wysuwać wnioski i poprawiać to w szybkim tępie. Przy okazji szczęście moje jest takie, że moja najmocniejsza strona to Ninjutsu. No dobra.... trzeba się postarać. Dam tym razem więcej chakry, hmm.... dwa razy więcej. Tak! To powinno podziałać.

Jak powiedziałam tak zrobiłam. Wzięłam drugiego shurikena w lewą rękę, a potem powtórzyłam proces. Jednak trwało to chwilę dłużej, bo skupiłam dwa razy więcej chakry niż do poprzedniej próby. Spokojnym głosem powiedziałam. - Sei no Ude. - Wszystko trwało kilkanaście sekund od momentu, gdy zaczęłam krystalizować pudełko wokół shurikena.

[Simeon Kaguya]

51% Shuriken został już w połowie zakryty przez kryształowe Jutsu.

[Dosinka :*]

Zmarszczyłam czoło, lecz jednocześnie byłam całkiem szczęśliwa, że krok po kroku idzie mi coraz lepiej. - Ahh... całkiem sprawnie i łatwo, ale wkurza mnie to, że nie mogę tego wykonać dokładnie. Muszę teraz popracować nad zkrystalizowaneim chakry po kolei. Najpierw cienka warstwa na całym shurikenie:

Zaczęłam generować chakrę, a ta powoli pokrywała obiekt niczym powłoka stworzona tylko i wyłącznie do tego. Poczęła nadawać mu blask i zastygać, jednocześnie robiąc się twardszą i bardziej widoczną - A teraz powoli pogrubić ją - zaczęłam generować więcej chakry, aby wzmocnić efekt "kryształowego pudełka" i pokryć shurikena bardziej trwałym oraz bardziej widocznym kryształem na kształt diamentu.

[Ireshige Seija]

86% - wyszło idealne pudełko jednak kryształ był kruchy i prawie natychmiast się rozpadł

[Dosinka :*]

-No proszę. Pudełeczko przez chwilę było jak-ta-lala \\nie wiem jak napisać\\ , ale co teraz zrobić, żeby było trwałe? Hmm.... a może.... - zaczęłam myśleć nad tym, co by mogło mi pomóc w utrwaleniu efektu Sei no Ude i wkońcu wpadłam na pomysł, aby nie tylko zwiększyć dawkę chakry, ale spróbować krystalizować chakrę w tym samym tępie. Jeszcze raz zamknęłam oczy, aby zregenerować trochę chakry, by mieć jej wystarczająco na wykonanie tej techniki. Złożyłam dłonie w znak tygrysa i zaczęłam odnawiać straconą energię. Chakra płynęła ze środka ciałą do dłoni przez ramiona, do stóp przez biodra i nogi. Zaczęła wypełniać każde miejsce mojego ciała, aż zaczęłam czuć się lżej. Wkońcu po przerwie na medytację otworzyłam oczy i odrazu szybkim ruchem wyciągnęłam shurikena, na którym rozsypał się wcześniej krzyształ. Wzięłam go no prawej ręki i większość chakry zgromadziłam w dłoni, po tym równomiernie uwalniałam ją, aby mogła powoli pokrywać shurikena kryształem formując kształt diamentu. Czułam jak "wypływa" z dłoni i kieruje się do obiektu. Uważnie obserwowałam cały proces cicho powtarzając: -No, dalej.... no, daleeeej....!

[Simeon Kaguya]

100%
+1 KG

[Dosinka :*]

\\później będzie EDIT\\
Wyleciałam z sali jak z procy biegnąc do swojej chatki w dzielnicy mieszkalnej.

\\Trening Kontroli Chakry\\
@EDIT:
Wróciłam rześka i gotowa do dalszego treningu. Jednak miałam zamiar przygotować i zwiększyć zasób mojej chakry. Przy takim poziomie niezbyt przydam się nawet na misję. Spokojnie chwilę zebrałam chakrę i zaraz zabrałam się za trening. Podeszłam do ściany i wpierw przeniosłam jej cześć na stopy, by móc chodzić po ścianach. Zaczęłam maszerować...- "Całkiem proste."- pomyślałam - "Teraz może, by tak zwiększyć tempo. Przyda mi się to w bardziej rychliwych akcjach wymagających dobrego opanowania tego typu rzeczy i refleksu." - zaczęłam powoli biec wzdłuż ściany i coraz to bardziej przyspieszać. Pobiegałam tak ze 4 kółka cały czas podtrzymując odpowiedni poziom chakry w moim stopach. Nie spuściłam z oka żadnych szczegółów ani na moment, ponieważ mogłam przypadkiem spaść i się potłuc. Zatrzymałam się powoli zwalniając i powiedziałam: No... przyszedł czas na coś bardziej wymagającego. Obym tylko niczego nie popsuła. A przyszedł czas na... chodzenie po suficie. Wolnym krokiem podeszłam pod sufit i zaczęłam wysyłać do stóp trochę więcej chakry. Pamiętałam jednak, że nie mam jej niewiadomo ile. - No cóż... idę... I nagle................ cóż to?! Przykleiłam się do sufitu - "Jubuuuuuuun!!!! Teraz muszę spróbować przemieszczać się...., ale pamiętaj o chakrze głupia! Bo zaraz spadniesz!!" - Eee.... nagle pojawiło się duże zdziwienie na twarzy małej Doshizo... Czyy.... to ja powiedziałam? Niee...! To nie możliwe. Najwyraźniej ktoś z dołu coś krzyknął. Przez to całe myślenie wciąż stała podczepiona do sufitu. Po czym zaczęła iść wzdłuż sufitu rozmyślając nad tym głosem. - "Co to u licha było? Przecież to napewno nie ja krzyknęłam sama do siebie... to by było nie realne. A może jednak? Coś czasami słyszałam, że jacyś shinobi mieli tak zwane "rozdwojenie jaźni". Ale.... skąd niby to miało się u mnie wziąć?... Bo przecież ja... tak ty, bo to ty zawsze byłaś samotna i chodziłaś własnymi drogami. Nie chciałaś za bardzo zawiązywać przyjaźni, bo wiedziałaś, że to się źle skończy dla tej osoby.[/b] Cały czas maszerowałam już nie zwracając uwagi na chakrę. Chyba nabrałam wprawy. Już raz tak było... nie pamięta- DOSYĆ!! Krzyknęłam i stałam się obiektem kilkunastu ninja w sali, po czym się zaczerwieniłam i dodałam: Eee... hehehe... DOSYĆ TEGO OBIJANIA SIĘ MUSZĘ SIĘ WZIĄĆ DO ROBOTY! próbowałam odwrócić ich uwagę wymówką. Huuuh.. westchnęłam i poczęłam schodzić z sufitu po ścianie po udanych 15 długościach - "co ja mam teraz zrobić... Strach się odezwać przy ludziach w taki sposób. No cóż będę to musiała jakoś opanować" - wkońcu zeszłam ze ściany i usiadłam po turecku. Czas na wewnętrzne kontrolowanie chakry. Złożyłam ręce tak jak zwykle to robie przy medytacji i zamknęłam oczy, po czym zaczęłam się skupiać i wyciszać. Z początku zbierałam chakrę w samym środku ciała, by móc spróbować ją utrzymać w tym miejscu, po tym krótkim ćwiczonku zaczęłam wyprowadzać ją do wszystkich punktów witalnych w swoim ciele poprzez nici chakry w moim organizmie. Wyraźnie czułam jak cała wypełniam się tą niesamowitą energią i zaczynam czuć się lżej. Postanowłam więc nią pomanipulować, ze środka ciała i nóg zaczęłam przemieszczać ją do całych rąk i rozmieścić chakrę równomiernie. Po udanym przemieszczeniu jej i rozłożeniu po równo, wygenerowałam dodatkową chakrę i umieściłam ją w lewej ręce. Było to po to, aby przenosić ją po kolei z lewej ręki na lewą nogę, z lewej nogi na prawą nogę, z prawej nogi na prawą rękę, aż wkońcu z prawej ręki na lewą rękę. Zaczęłam powtarzać to ćwiczenie przez 3 minuty, aż wkońcu większość tej chakry skupiłam na nowo w środku ciała. Przez to miałam zamiar rozlewać ją na określone przeze mnie partie ciała, aby nauczyć się tej przydatnej rzeczy do sprawniejszego wykonywania technik Ninjutsu. Więc zaczęłam od wzięcia prawą ręką kunaia i wysłania chakry do niej. Spokojnie wykonywałam Sei no Ude, aby sprawdzić efekt mego starania. Odłożyłam zakryształowanego kunaia na podłogę przed siebie. Rozłożyłam tym razem chakrę na nogi i sprawdziłam, czy jest jej odpowiednio tyle, aby mogła wspiąc się na ścianę i przebiec po niej krótki odcinek. Ku mojemu zdiwieniu wszystko szło jak spłatka((nie wiem jak to się pisze mam nadzieję, że dobrze)), więc przyszła pora na rozbicie całej chakry na równe porcje w każdej komórce mojego ciała. Wszystkie kończyny, nie kończyny wypełniały się cudowną chakrą, to uczucie było wspaniałe... wracająca chakra do każdego zakątka ciała... ta powracająca energia... -"Sugooooiii......"- tylko to przychodziło mi na myśl. Na koniec wszystkiego wstałam i wykonałam proste techiniki, aby zwieńczyć mój trening: Bunshin no Jutsu!! pojawiły się koło mnie dwie doskonałe kopie, po czym: Kirigakure no Jutsu! stworzyłam mgłę, która była całkiem niezła, w której sama się przez chwilę zgubiłam. Po dwóch minutach klony zniknęły, mżawka opadła, a ja przeciągnęłam się od zmęczenia.

-To był świetny trening. Dawno takiego nie miałam, szczerze mówiąc... - "a tam... czemu nie... muszę się z tym pogodzić... z moją rozdwojoną jaźnią..." - ... szczerze mówiąc, co ty o tym myślisz?... nastała cisza.....

HAHAHA jescze pytasz?? Było znakomicie!! - a to moja druga jaźń odezwała się w te słowa co mnie... - Bardzo mnie to cieszy, że się rozumiemy haha. - z uśmiechem na twarzy i dobrym humorem skończyłam ten ciężki trening. I zyskałam coś jeszcze...

[Simeon Kaguya]

+1 szybkość
+5 kontrola chakry