48% Skupienie towarzyszyło Hikariemu. Nie przejmował się obserwującymi go ludźmi. Krótko rzecz ujmując w końcu się skupił. Jednak po wejściu na ścianę zaczął się po niej ślizgać, co utrudniało mu utrzymanie się na niej.
Ślizgałem się, ale nie poddawałem się, zwiększyłem ilość chakry w stopach, i dalej stałem na ścianie, jednak tym razem, spróbowałem innej metody używania chakry, jedną stopą, dalej byłem przyklejony tak jak zwykle, a chakrą w drugiej stopie, zacząłem wsysać powierzchnie ściany, miałem nadzieję, że odmienny styl wykorzystywania chakry, i większa jej ilość mi pomogą, Ale dla pewności zapytałem się senseia.
- Goken, co muszę zrobić aby dobrze przykleić się do ściany? - zapytał się Hikari.
- Po pierwsze, nie stój tyłem ja do mnie mówisz, po drugie najlepiej kup klej, a jeżeli chodzi ci o Dekata Ki to musisz skumulować chakrę w stopach i zsynchronizować ją z powierzchnią na której stoisz, oprócz tego musisz dobrze rozkładać chakrę w stopach, i ciągle być skupionym, a tobie doradzę jeszcze jedno, jeżeli chcesz dłużej się utrzymać na ścianie, to
nie naciskaj zbyt bardzo na ścianę, bo wtedy chakra troszkę rozchodzi się na boki, więc jeżeli się da to zrób odstęp od twojej stopy do ściany tak ok , 0,3 mm. Wtedy chakra będzie bardziej skuteczna. - powiedział patrząc się dziwnie na Hikariego, po czym dodał : - Popraw spodnie, ludzie się na ciebie patrzą- po czym odszedł. A Hikari zawstydzieł się, poprawił spodnie, i zmienił taktykę, widząc że zasysanie jest lepsze, niż wbijanie chakry w ścianę, jak to wcześniej robił, do tego cał czas był skupiony, i nie napierał tak mocno stopą na ścianę jak doradził mu Goken. Miał nadzieję, żę pójdzie mu dobrze, w końcu poradził się bardzo mądrej osoby, i stosuje się do jej porad, więc powinno mu iść lepiej.
Hikari bardzo wypoczęty po czterech dniach lenistwa. Na rozgrzewkę zrobił 10 skłonów, 10 pompek, 20 pajacyków, 10 brzuszków, i jedno okrążenie wokół sali. Po rozgrzewce medytował gromadząc chakrę w swoich stopach, dalej pamiętając o wskazówkach Gokena, skupił się, równomiernie rozłożył chakrę w stopach, po czym z rozpędu wbiegł za ścianę, był nadal skupiony a chakra z jego stopy ( ta nieużywana w danej chwili ) przechodziła do drugiej stopy, w przeciągu paru milisekund. Hikari biegł tak aby ani trochę chakry się nie zmarnowało, więc nie napierał siłą na ścianę, tak jak poradził mu Goken. Następnie Hikari wyjął kunai ze swojej kieszonki, nawet nie patrząc na nią, tylko dalej skupiając się na zasysaniu przez chakrę ściany, i równomiernym rozłożeniu. Hikari biegł po ścianie, w pewnym momencie pewny tego, że idzie mu tak dobrze, że morze spróbować, zaczął biec nie pionowo po ścianie, lecz najpierw zygzakiem, a potem poziomo. Hikari biegł tak i biegł miał nadzieję, że ten trening jest wystarczający aby nauczył się nowego jutsu: Dekata Ki.
Biegłem bardzo niepewnie, musiałem być bardziej zdecydowany, i bardziej skupiony, teraz wbiegłem na sufit, i biegłem do góry nogami. Starałem się rozkładać chakrę w stopie równomiernie, ciągle korzystając z porad Gokena, lecz byłem pewny, że opanowałem tę technikę. Zacząłem biegać coraz szybciej, zygzakiem, czułem się zmęczony, bo zużyłem już dużo chakry, zacząłem zbiegać z sufitu na ścianę, a ze ściany na podłogę. Sądziłem, że jedyne co muszę poprawić to ilość chakry, ale sama technika nie sprawia mi już problemów.
Wychodzę z sali, i biegnę do najbliższej rzeki. Staję przy brzegu, i medytując potarzam z pamięci formułkę( Dekata Mizu ) , która była zapisana na mini ściądze, i którą czytałem w drodze do rzeki. Po paru minutach wyryłem sobie w pamięci obraz stworzony z definicji, był tam wodospad i ludzik. Wchodzi sobie ludzik do wody, po czym zbliża się do wodospadu, w pewnym momencie skacze, i zaczyna ślizgać się po wodzie, która sobie zlatuje, jednak wymazałem ten obraz i wstawiłem inny, bo tak b sobie ludzik tylko utrudniał, tym razem szedł przez rzeczkę, wraz z jej nurtem. - O tak pomyślałem, to teraz wiem o co w tym chodzi. - Po czym zacząłem gromadzić chakrę w stopie, zdjąłem płaszcz, spodnie, koszulę, opaskę, i butki, po czym popatrzyłem (od razu na wszelki wypadek gotowy do skoku) , czy w pobliżu nie ma dziewczyny. Zauważyłem krzaka z malinami. - Mniam, zjem sobie przed treningiem, będzie mi się lepiej trenowało. - pomyślałem. Zerwałem trochę malin, przemyłem w rzece, po czym zjadłem, natychmiast po tym pomyślałem. - Lepiej się zabezpieczyć, wbiję kunaie, i zdejmę sznurowadła z butów, przywiążę się, i jakby coś nurt mnie nie poniesie. - Pomyślałem po czym zacząłem wbijać kunaie w ziemie, a do nich przywiązywać sznurówki, które później zawiązałem sobie na nadgarstku. W końcu skupiony pochyliłem się nad wodą, i postanowiłem powoli wyzwalać chakrę, która będzie wypełniała przestrzeń między stopą a wodą, bo woda nie jest równa, co innego podłoga/ ściana, i do tego się porusza. Potem postawiłem drugą nogę, i ślizgając się, próbowałem nie stracić koncentracji, i dalej dobrze rozprowadzać chakrę, i wypełniać przestrzeń między moją stopą a wodą. Starałem się zgrać z wodą, jakby... zgrać nasze ,, fale'', zachować harmonię. Wczuwałem się razem z otaczającą mnie wodą,.....
28% - Stanąłeś na wodzie, chwilę się utrzymałeś, lecz woda była znacznie trudniejszym zadaniem, aniżeli ściana. Wpadłeś do wody po kolana, na Twoje szczęście było dość płytko i nie musiałeś demonstrować swoich umiejętności pływackich.
/ Sim, przecież mam sznurówki /... pływać umiem lepiej niż bardzo, pływam z kuzynem co zdał na ratownika WOPR ../
Wszedłem na brzeg, skupiłem chakrę, i medytowałem chwilę, po czym znowu pomyślałem o formułce, i dopiero po tym dalej trenowałem Dekata Mizu, woda była dzika, więc trzeba ją ujarzmić, albo dostosować się do niej, wybrałem to drugie. Postawiłem stopę na wodzie, potem drugą, byłem skupiony, baaardzo, i najedzony też baaardzo, więc jeszcze bardziej skupiając się wyzwalałem chakrę, wiedziałem z jaką szybkością mam ją wypuszczać, jak kształtować, i... że woda nie zatrzyma się jak stracę równowagę, więc jak ją stracę, to spróbuję wyskoczyć z wody dzięki kunaiom, stałem sobie na wodzie, ślizgałem się, ale nie traciłem kontroli liczyłem sobie czas 15, 16, 17, 18...
Natura Chakry: Fuuton
Dołączył: 02 Sie 2010 Posty: 125 Skąd: Bydgoszcz
Wysłany: 2010-08-22, 20:40
Srebrnowłosy przeszedł nad rzeczkę. Tylko widząc innego gennina, poczuł do niego awersję. Podszedł bliżej, wszedł na wodę. Wyciągnął katanę z sai łapiąc ją w prawą rękę. Jego oddech był zdecydowanie przyśpieszony, reakcje wyostrzone. Adrenalina na myśl o walce uderzała mu do głowy. Usmiechnął się nawet o tym nie wiedząc.
- Jestem dziś w na prawdę złym humorze. Przygotuj sie do walki, bo mam zamiar wysłać cię do szpitala.
_________________ Heu, quam miserum est discere servire, ubi sis doctus dominari. -- Ach, jak ciężko jest nauczyć się służyć tam, gdzie nauczyłeś się panować. | Moje KP
Po przegranej walce, i pobycie w szpitalu wróciłem do treningu. Rozebrałem się, zjadłem gumi jagody XD, napiłem się wody z rzeczki, i zacząłem medytować, skupiając się na gromadzeniu chakry w stopach, w myślach powtarzałem sobie formułkę Dekata Mizu. Po paru minutach stwierdziłem, że mam już bardzo dużo chakry w stopach, i więcej już nie potrzeba. Postawiłem jedną stopę na wodzie, musiałem znaleźć częstotliwość wody, wyzwalałem chakrę raz wolniej raz szybciej, aż w końcu ustaliłem, ile, i jak szybko trzeba wypuszczać chakrę. Następnie, próbowałem za pomocą chakry ,, załatać '' przestrzeń między moją stopą a wodą, co nie było łatwe, ponieważ musiałem cały czas skupiać się na szybkości wydalania chakry, jej ilości, i do tego musiałem wydalać ją w niektórych miejscach w większej ilości, i formować oczywiście też. Spróbowałem zrobić krok nadal myśląc tylko o chakrze, potem kolejny, następnie, stałem jakiś czas w wodzie, i próbowałem się z nią ,, złączyć'' , próbowałem zrozumieć wodę. Stałem tak i stałem skupiony, a woda wokół mnie płynęła, szybka, nieprzewidywalna, silna, ale do ujarzmienia.
60% - Powoli zaczęło Ci wychodzić utrzymywanie się na powierzchni, jednak trening na rzeczce to nie to co na morzu, gdzie ciągle uderzające fale rozbijają koncentrację trenującego. Chyba już czas zmienić miejsce treningu.
Ubrałem się wziąłem sobie gumi jagódki na drogę, po czym ruszyłem w drogę. Po ( ) godzinach byłem nad morzem. - Ale fajna bryza. - Pomyślałem, po czym zjadłem gumi jagódki, i zacząłem gromadzić chakrę w stopach. Po paru minutach stwierdziłem, że mam już bardzo dużo chakry w stopach, i więcej już nie potrzeba. Postawiłem jedną stopę na wodzie, spróbowałem dobrać się do częstotliwości wody, było okropnie trudno co chwilę byłem obryzgiwany przez fale, ale nie mogłem się poddać, technika wychodziła mi bardzo dobrze, teraz muszę tylko nauczyć się wykorzystywać ją wszędzie, a nie tylko na jeziorze, lub rzece. Próbowałem zżyć się z falami, lubię chłodną wodę, więc nie rozpraszała mnie ona. Postawiłem drugą stopę, po czym skupiłem całą swoją uwagę na: ilości, szybkości, kształcie chakry. Fale co chwilę we mnie uderzały, niektóre prawie zwalały mnie z nóg, chciały mnie pogrzebać w głębinach, lecz ja się nie dawałem, gdy fala naciskała na mnie ja skupiony naprężałem mięśnie, i zwiększałem ilość czakry wydalanej w stopach, aby nie wpadł do wody. Zacząłem rozumieć wodę, umiałem już dobierać ilość, szybkość, kształt chakry. Nie było łatwo się utrzymać, więc musiałem użyć wiele chakry, po chwili byłem zmęczony, postanowiłem wrócić na brzeg. Gdy dotarłem do brzegu zacząłem medytować, rozprowadzałem chakrę po całym ciele, czułem jak chakra odnawia się, a mięśnie przestają mnie boleć. Chakra to życie, człowiek bez chakry to trup, człowiek znający naturę chakry, zżyty z naturą, cierpliwy, i mądry to mędrzec. Skupiłem się na chakrze na tym jak zasila moje ciało, tam gdzie mięśnie bolały mnie bardziej, tam rozprowadzałem więcej chakry...
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
/... pływać umiem lepiej niż bardzo, pływam z kuzynem co zdał na ratownika WOPR 
../
) godzinach byłem nad morzem. - Ale fajna bryza. - Pomyślałem, po czym zjadłem gumi jagódki, i zacząłem gromadzić chakrę w stopach. Po paru minutach stwierdziłem, że mam już bardzo dużo chakry w stopach, i więcej już nie potrzeba. Postawiłem jedną stopę na wodzie, spróbowałem dobrać się do częstotliwości wody, było okropnie trudno co chwilę byłem obryzgiwany przez fale, ale nie mogłem się poddać, technika wychodziła mi bardzo dobrze, teraz muszę tylko nauczyć się wykorzystywać ją wszędzie, a nie tylko na jeziorze, lub rzece. Próbowałem zżyć się z falami, lubię chłodną wodę, więc nie rozpraszała mnie ona. Postawiłem drugą stopę, po czym skupiłem całą swoją uwagę na: ilości, szybkości, kształcie chakry. Fale co chwilę we mnie uderzały, niektóre prawie zwalały mnie z nóg, chciały mnie pogrzebać w głębinach, lecz ja się nie dawałem, gdy fala naciskała na mnie ja skupiony naprężałem mięśnie, i zwiększałem ilość czakry wydalanej w stopach, aby nie wpadł do wody. Zacząłem rozumieć wodę, umiałem już dobierać ilość, szybkość, kształt chakry. Nie było łatwo się utrzymać, więc musiałem użyć wiele chakry, po chwili byłem zmęczony, postanowiłem wrócić na brzeg. Gdy dotarłem do brzegu zacząłem medytować, rozprowadzałem chakrę po całym ciele, czułem jak chakra odnawia się, a mięśnie przestają mnie boleć. Chakra to życie, człowiek bez chakry to trup, człowiek znający naturę chakry, zżyty z naturą, cierpliwy, i mądry to mędrzec. Skupiłem się na chakrze na tym jak zasila moje ciało, tam gdzie mięśnie bolały mnie bardziej, tam rozprowadzałem więcej chakry...