Jamariko miał już pewność, że koś im pomaga. Musiał pokonać tamtego i udowodnić mu, że nie warto z nim zadzierać. Czas pokazać mu siłę żywiołów. Całe powietrze zaczęło wibrować, gdy wokoło niego tworzyły się wielkie błyskawice. Magia była namacalna. Wampir odgiął się mocno do tyłu i wystrzelił wielką wiązkę energii i piorunów. Dodatkowo ukrył tam trochę bełtów, tak na wszelki wypadek.
Zobaczymy, co ty na to.
Atak był specjalnie na wielki obszar i o potężnej sile.
_________________
Nie bój się marzyć, bo człowiek bez marzeń, jest nikim.
REKLAMA
Natura Chakry: Fuuton, Raiton
Dołączył: 06 Lut 2010 Posty: 1095
Twoi przyjaciele rozwalili już golemy jednak nie bez wysiłku i ran. Ty zaś poraniłeś lekko kruka który był nadzwyczaj zwinny, tak samo jak jastrząb" jednak nie mogli cię zaatakować. Nagle wszystkie żywioły poznikały a między krukiem a jastrzębiem stanął Ktoś. Ten ktoś tętnił taką siłą magiczną, oraz miał w dwóch rękach 4 laski. Następnie spojrzał na ciebie swoimi przenikliwymi oczami jakby przejrzał cię na wylot. Po czym schował 3 laski a zostawił 1 ognistą, jeszcze palącą się na czubku.
- Asami inferno - usłyszałeś po czym kruk i jastrząb stanęli w płomienia i został z nich tylko popiół. Zaś ten Chłopak jak myślałeś po posturze wyłonił się z płomieni nie dotknięty nimi. Po czym stanął naprzeciw ciebie chowając laskę na plecy i powiedział
- Kim jesteście ? - zapytał patrząc po tobie i twoich kompanach.
Jamariko wyprostował się i odbił spojrzenie tamtego. Był on magiem, ale nie wojownikiem. W starciu miałby jakieś szanse...
- Jamariko. Wampir. I moja załoga. A ty to kto?
Ten mag zabił swoich ludzi, co wampir uznał za zły sygnał.
_________________
Nie bój się marzyć, bo człowiek bez marzeń, jest nikim.
Po chwili usłyszałeś odpowiedz ale nie taką na jaką czekałeś
- Chodźcie za mną - powiedziałem Mag odwracając się i ruszając w kierunku wyjścia, już chciałem go złapać i zażądać odpowiedzi gdy On dodał jakby przeczuwał co chcesz zrobić.
- To kim jestem nie jest teraz ważne - Ale te słowa były takie dziwne, jakby on sam nie wiedział kim jest, bądź kim Chce być.
- Zauważyłem zwątpienie w twoich oczach... ale Ci tutaj.... Nigdy nie byli moimi kompanami - Otrząsnąłeś się słysząc te słowa gdy mijaliście zwłoki Tamtych.
Nie wiedziałeś już kompletnie Jakie cele bądź ambicje ma ten bezimienny Mag
Wampir skinął głowa i cała jego drużyna ruszyła za tamtym. Co nie znaczy, że stracił czujność. Ciągle ściskał w ręku katanę, a druga wędrowała blisko pistoletu. Ukląkł jeszcze na chwile przy Kruku i wyssał z niego energię. Nie wiedział, czy będzie mu potrzebna, ale wolał się zabezpieczyć.
- Dokąd nas prowadzisz?
_________________
Nie bój się marzyć, bo człowiek bez marzeń, jest nikim.
A więc to tak.- pomyślał wampir, gdy tamci zginęli w płomieniach. Już domyślił się, kim on jest. Schował jedną katanę, a ta wzmocnił swoim żywiołem. Do takiego stopnia, że ostrze przestało istnieć, a powstała czysta energia nie do zablokowania. Jego drużyna rozumiała powagę sytuacji i nie wtrącała się. Wampir odetchnął głęboko. Skupił się na swoim celu. Wpadł w trans, który jego pobratymcy nazywali Obudzeniem Bestii. Wszystkie współczynniki drastycznie się zwiększały, ale po walce nie miało się sił na nic. tylko mistrzowie, mogli w niego wejść. Jego oczy zmieniły kolor na czerwony. Jak krew. Poruszył lekko stopą i znikł. Po chwili, używając samej prędkości pojawił się za magiem i uderzył mieczem w skroń. Błyskawicznie przeszedł w pół obrót i ciął na odlew wzdłuż ciała. Uderzenia były niesamowicie silne i szybkie, ale miały za zadanie sprawdzić na co stać tamtego. Energia mogła przeciąć czary i zbroję, dlatego on musiał walczyć frontalnie. Albo przez jakieś przyzywane stworzenia. Ustawił swój miecz w wysokiej gardzie gotowy odbić czar.
_________________
Nie bój się marzyć, bo człowiek bez marzeń, jest nikim.
Niestety gdy już przecinałeś lekko materiał przy zakrytej twarzy Maga, On z niezwykłą giętkością uniknął twojego ataku po czym, chyba teleportował się 20 metrów od ciebie.
Zdziwiła cie jego magia gdyż nie słyszałeś by można było się teleportować bez użycia portali, a w dodatku robi to jedynie człowiek.
- Moje ludzkie ciało nie pozwala mi walczyć z tobą w zwarciu, to chyba największa nasza słabość... ale za to nawet Jiny z pustyni nie dorównują nam w magi - powiedziałem wpatrzony w ciebie jakby dawał ci do zrozumienia, że nie da się do siebie zbliżyć.
- A teraz przekonaj się na co stać Humani ! - Krzyknął ponownie Mag używając jakiejś formuły a jego szaty zabłysły metalicznym blaskiem. Ty zaś przyglądałeś się temu
w oczekiwaniu na atak.
- Zaczynajmy...Urunrui rekami ! - To wybudziło cię, dwa strumienie wody pod niewiarygodnym ciśnieniem wyleciały prosto na ciebie. Chciałeś sparować ataki katanami ale od razy po uderzeniu słupów wody twoje katany zostały odrzucone a ty sam musiałeś odskoczyć by nie zostać rozerwany przez tą wodę. Tylko dzięki twojemu "przebudzeniu" zdołałeś utrzymać katany w ręku.
Jamariko powoli okrążył czarownika. Wzmocnił katany i wykonał nimi krótki i skomplikowany gest. Był to czar wzmacniający broń, ale lekko zakazany. Z powodu możliwości wyzwolenia sporej mocy. Ale może się udać. Skoczył na wampira i wykonał atak tysiąca ostrzy, przez szermierzy zwany również szatkownicą. Machał jednym ostrzem, a drugim trzymał gardę.
_________________
Nie bój się marzyć, bo człowiek bez marzeń, jest nikim.
Wszystko szło po twojej myśli rozerwałeś płaszcz, jednak z jakiegoś powodu Mag nawet nie drgnął. Nagle twoje ataki zostały sparowane, nie wiedziałeś dlaczego gdyż Mag stała dalej jak stał.
- Niestety nie dorównasz Jej... - Te słowa padły z ust maga ale nie wiedziałeś kompletnie co mogą znaczyć. Nagle mag podniósł rękę i otworzył portal "ucieka ?" pomyślałeś przez sekundę, ale to nie było to.
- Jamariko, przenieśmy się w inne miejsce gdyż nie mogę tu walczyć...Ucierpiało by zbyt wiele osób - powiedział mag i przeszedł przez portal
Bez zastanowienia ruszyłem przez portal. Nie kazałem im zostać, ani iść za mną. Ich wybór, a dokładnie słyszeli, co on powiedział. Otoczyłem się polem ochronnym i wylądowałem miękko w postawie szermierczej z wysoką paradą .
_________________
Nie bój się marzyć, bo człowiek bez marzeń, jest nikim.
- Nie chciałem mieszać w to innych - Usłyszałeś gdy tylko znalazłeś się na równinie. Nagle portal za tobą się zamknął
- A teraz sprawdźmy czy masz jakieś szanse z Alcadarem - powiedział czarodziej zdejmując z pleców laskę
- Ilumi Azerto ! - usłyszałeś i naglę wielka fala kurzu i pyłu uderzyła cię jednak nic ci to nie zrobiłeś, ale nie wiedziałeś co się dzieje, nagle wszystko się rozwiało a twoim oczom ukazało się coś niezwykłego. Smok, ogromny smok wielki i potężny samo machanie jego skrzydeł wywoływało uciążliwe drganie.
Ten widok był tak majestatyczny, że nie mogłeś oderwać od niego oczu, smoki były nieznane w tej Erze. Po chwili zauważyłeś, że Mag prowadzi dialog ze smokiem. Po czym nagle smok przeciął cię swoim spojrzeniem, nie było ono złowieszcze lecz wzrok stworzenia które widziało procesy kształtujące ziemię wywołało u ciebie paraliż. Nie mogłeś się ruszyć lecz po chwili smok znów przechylił głowę w kierunku Maga.
Nagle Bez ostrzeżenia Mag zaatakował, lecz po chwili ze strony maga pojawił się portal jeszcze większy niż sam Smok a z niego wyszło coś co było podobne do aligatora, chciałeś się obronić, lecz zauważyłeś, że ten Potwór pożera cię razem z ogromnymi masami ziemi.
Na początku nie wiedziałem co robić. Chłodnym okiem próbowałem wydostać się z toru tamtego, ale to było na nic. Nawet magia w takiej chwili zawodziła. Powoli zaczynałem godzić się ze śmiercią. Przecież to tylko koleiny etap podroży. Jednak wyczułem coś. Dzięki mojej Uwolnionej Bestii czułem coś na skraju świadomości. Skupiłem się na tym i odkryłem, że to dosyć silna iluzja. Dlatego, nie mogłem jej przełamać. Nigdy nie byłem dobry w takie klocki. Ale można się z nim trochę zabawić. Moja wrodzona moc przybrała na sile. Wyciągnąłem rękę do przodu i wchłonąłem cała moc, jaką tamten włożył w to zaklęcie. Skupiłem ją w prawej dłoni tworząc mała kulkę skompresowanej energii. Przekrzywiłem lekko głowę. Wiedziałem, że nie dorwę smoka, więc musiałem skupić się na magu. Lewą dłonią wykonałem kilka szybkich gestów i zwiększyłem swoją szybkość do poziomu teleportacji. Jednak nie mogłem trwać w tym stanie długo. Wystartowałem i zniknąłem by pojawić się za magiem. Cisnąłem w niego kulę energii i uciekłem na bezpieczny dystans. Musiałem poczekać, aż mag się zmęczy, a ja zabiorę jego energię. Innej strategi na razie nie miałem.
_________________
Nie bój się marzyć, bo człowiek bez marzeń, jest nikim.
Udało Ci się przeciwstawić iluzji ale gdy tylko próbowałeś znaleźć się koło maga nagle bariera z żywego ognia stanęła ci na drodze odrzucając cię na kilkadziesiąt metrów. Mag stał z założonymi rękami z wbitym w Ciebie wzrokiem. Nagle poczułeś spadek ciśnienia i twoje ciało stało się nienaturalnie ciężkie, to przez moc smoka, a może maga? Tego niestety nie wiedziałeś i nie miałeś czasu by zastanawiać się nad tym dłużej gdyż Mag znów atakował. Tym razem były to hordy golemów które zaczęły cię najpierw wciągać do ziemi.
Kopnąłem w ziemię roztrącając golemy. Następnie szybkim ruchem okręciłem się wokoło własnej osi z mieczem przy ziemi przecinając golemy. Nie czekając na reakcje maga przemieniłem się w żywy piorun i uderzyłem niego. Byłem w tej chwili odporny na magię, więc przebiłem się przez jego zaporę i zmaterializowałem tnąc mieczem na odlew.
_________________
Nie bój się marzyć, bo człowiek bez marzeń, jest nikim.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
