Atrybuty:
Siła: 35
Wytrzymałość:55
Szybkość:110
Zręczność:110
Kontrola Chakry:50
Raiton:50
Kontrola Kekkei Genkai:84
Styl Walki: Standardowy
Walka Wręcz: 22%
Jutsu:
Ranga E
1.Taren Ken [TaiJutsu]
2.Utsusemi no Jutsu [GenJutsu]
3.Bunshin no Justu [NinJutsu]
4.Kai [NinJutsu]
5.Shunshin no jutsu [NinJutsu]
6.Henge no Jutsu [NinJutsu]
7.Nawanuke no Jutsu [NinJutsu]
8.Kawarimi no Jutsu [NinJutsu]
Ranga D
9.Shinimi no Ude: [klanowe]
10.Sei no Ude: [klanowe]
11.Shakemi no Ude: [klanowe]
12.Shunshin Ude no Jutsu: [klanowe]
13.Kami Hada no Jutsu [Origami]
14.Kami Shuriken no Jutsu [Origami]
15.Kami Chou Sekkou no Jutsu [Origami]
Ranga C
16.Oukashou [ TaiJutsu]
17.Gufutenka [Raiton]
18.Raizou Senpuu no Jutsu [Raiton]
19.Muratta [Raiton]
20.Kage Bunshin no Jutsu [NinJutsu]
21.Doku no Jutsu: [klanowe]
22.Hikke Shakemi: [klanowe]
23.Shakemi Bunshin:[klanowe]
24.Hikke Shibi: [klanowe]
25.Hana Tonsou [GenJutsu]
26.Jigoku Gouka no Jutsu [GenJutsu]
27.Narakumi no Jutsu [GenJutsu]
28.Kasumi Juusha no Jutsu [GenJutsu]
29.Kami Kawarimi no Jutsu [Origami]
30.Kami Shashin no Jutsu [Origami]
31.Kami Haimen Sekkou no Jutsu [Origami]
32.Kami Bubun no Jutsu [Origami]
33.Mokumoku no Sochi [Ninjutsu]
Ranga B
33.Shouton Hashou Kouryuu [klanowe]
34.Shakemi Kushou [klanowe]
35.Shakemi Shuriken no Jutsu: [klanowe]
36.Shouton no Jutsu [klanowe]
37.Sou Rou no Ude: [klanowe]
38.Shakemi no Rou: [klanowe]
39.Hana Kahen [GenJutsu]
40.Chidori Senbon [Raiton]
41.Chidori [Raiton]
42.Kami Bushin no Jutsu [Origami]
44.Konoha Gourki Senpuu [TaiJutsu]
45.Ryoku Rendan [TaiJutsu]
Rou: 1150
Wygląd: Niewysoka brunetka o oczach koloru stali. Jest chuda i ma bladą, chciało by się rzec, porcelanową cerę. Ubrana zazwyczaj w krótko-rękawową bluzkę koloru bordowego z dużym kołnierzem, zakrywającym brodę i usta. Często nosi długi, jasnobrązowy płaszcz, dzięki któremu nie marznie. Jej spodnie są luźnie, takie jakie zazwyczaj noszą kunoichi. Trzymają się na biodrach, dzięki dużemu skórzanemu pasowi, do którego przymocowana jest kabura. Lewe ramie i dłonie ma obandażowane, by uniknąć wszelkiego rodzaju zadrapań podczas swojego treningu, albo walki.
Cechy Charakteru: Dziewczyna z jednej strony miła oraz koleżeńska, a z drugiej cicha i zamknięta w sobie. Zauważalne są u niej cechy tzw. outsidera. Nigdy nie interesowały ją sprawy społeczne. Zwykle stawia na siebie i nie ingeruje w życie innych, ani też na nich nie polega. Czasem bywa złośliwa, wredna i ironiczna. Rzadko kiedy uśmiech widnieje na jej twarzy. Za to jest szczera i jeśli powie jakiś komplement, ma on szczególną wartość. W jej sercu nieraz budzi się niemy bunt, zwłaszcza gdy ktoś (jej zdaniem) niesprawiedliwie postępuje. Godzinami potrafi siedzieć z "głową w chmurach", co uważa za swoją największą słabość. Mimo dość "suchego" trybu życia, w głębi duszy jest wielką marzycielką i romantyczką.
Ekwipunek: 5 kunai, 5 shuriken
Biju/Pieczęć: Brak
Natura chakry: Raiton[błyskawica])
Dodatkowe: Brak
Pakty: Brak
Misje:
D-0
C-0
B-0
A-0
S-0
Historia: Karasu od dziecka zachowywała się inaczej niż rówieśnicy. Gdy inni bawili się, ganiali, ona siedziała samotnie rozmyślając o tylko sobie znanych sprawach. Marząc o niezliczonych przygodach. Nie była tak zwanym od rzutkiem. Raczej sama odrzucała innych. Nigdy nie należała do najmilszych osób, no ale cóż poradzić, skoro inni nie umieją się dostosować? No nic. No właśnie nic! Życie jest takie zwykłe! Takie normalne! Za grosz tej wyobraźni, która czasem wyniszcza nas od środka. Karasu nie zamierzała czynić żadnych kroków w kierunku spełnienia swoich marzeń. No bo i po co? Potrzebne jej kolejne rozczarowanie?
A wszystko zaczęło się od dnia, gdy Karasu przyszła na świat. Nic nie zapowiadało, że owe dziecko będzie wyróżniało się czymś specjalnym. Normalna, zdrowa i zarumieniona dziewczynka. Śmiała się i dokazywała. Była nadzwyczajnie spokojna, ale to nie niepokoiło to jej rodziców zbytnio. Pierwsze dziecko, cieszyli się, że takie poukładane. Nie przeszło im przez myśl, że ta radosna dziewczynka będzie kiedyś taką poważną, młodą adeptką akademii ninja. Karasu kochała oboje rodziców, ale zdecydowanie większym szacunkiem darzyła ojca. Choć i tak traktowała rodzinę z niejakim dystansem, który dodatkowo pogłębił się, gdy dziewczyna miała pięć lat. Wtedy na świat przyszła jej młodsza siostra, na której skupiono całą "rodzicielską" uwagę. Karasu, choć wielokrotnie zapewniana, że jest kochana, nie ociepliła stosunków z rodziną. Co nie znaczy, że nie czuła przywiązania. Właśnie tego się obawiała. Przerażał ją fakt, że oni wszyscy kiedyś zginą, odejdą i zostawią samą. Takie myślenie zapoczątkowała śmierć Neko. Kota, najlepszego przyjaciela dziewczynki z czasów wczesnego dzieciństwa.
Młoda Kunoich postanowiła zapisać się do akademii ninja, by oduczyć się przywiązania do innych. Skupić się na rzeczywistości i wreszcie przestać ciągle chodzić z głową w chmurach. Odrzucić to co było, skupić się na tym co jest i co będzie, by nie być zaskoczoną rozwojem wydarzeń. Uniknąć rozczarowań. Tego najbardziej pragnęła. Dlatego też nie zaprzyjaźniała się z nikim. Czemu miała by potem cierpieć? Co gdyby przyjacielowi coś by się stało? Umarłby, tak jak Neko? I tak wystarczające "problemy" ma z rodziną. Takie myślenie, choć dołowało młodą dziewczynę, pozwalało jej przechodzić kolejne trudne próby, na które los postanowił ją wystawić. Oczywiście ich trudność była dostosowana do wieku. Nigdy nie cierpiała jakoś nadzwyczajnie, za co była wdzięczna losowi, ale też w jej życiu brakowało "tego czegoś." Już jako jedenastolatka wyraźnie to odczuwała. Każdy dzień wydawał się taki sam. Monotonia życia codziennego. Wstać, ubrać się, coś zjeść, iść do akademii, pouczyć się i wreszcie potrenować. Karasu miała nadzieję, że gdy tylko zda na Genina, będzie wykonywać misje i wreszcie poczuje smak (zadowoliłby ją nawet przedsmak) przygody.
_________________
"Aby wzbić się na szczyt, trzeba odbić się od dna. "
Ostatnio zmieniony przez Katrin Uchiha 2010-05-14, 14:46, w całości zmieniany 2 razy
REKLAMA
Natura Chakry: Raiton, Katon
Dołączył: 27 Lis 2009 Posty: 2384
Wysłany: 2010-04-07, 15:59
Ostatnio zmieniony przez Taharii Yakimo 2010-05-14, 14:46, w całości zmieniany 2 razy
Obudził cię rano świergot ptaków. Była ładna pogoda, promienie słońca wlewały się przez okno. Niebo było czyste niczym łza. Wiał lekki wiaterek, a na podwórku panował spokój. Widocznie było jeszcze wcześnie, i dzieci które zazwyczaj bawiły się przed twoim domem jeszcze smacznie spały.
Wstałam z cichym pomrukiem niezadowolenia. Jak zwykle nie mogłam spać. Skierowałam się w stronę kuchni, już przy wejściu krzywiąc się od smrodu zepsutego jedzenia.
"No tak to jest, kiedy nie dba się o dom i zdrowe odżywianie.."- Szepnął z ironią głosik mojej podświadomości. Przejechałam ręką po twarzy, jeszcze bardziej rozczochrując sobie przy tym włosy. Byłam jednak przekonania, że by sobie poprawić humor od rana, nie ma nic lepszego od gorącej kąpieli z bąbelkami.
_________________
"Aby wzbić się na szczyt, trzeba odbić się od dna. "
Rozpoczęłaś kąpiel, odpoczywając w tym czasie. Gdy wyszłaś już zrelaksowana cała okolica się ożywiła, na podwórku już nie było słychać ptaków, tylko krzyczące dzieci, które najwyraźniej grały w piłkę.
- Ej Tutaj ! - Kimiki ! Podaj do mnie !
-Już we własnym domu nie ma spokoju...- Mruknęłam zirytowana. Chociaż nawet byłam w lepszym nastroju niż przedtem. Postanowiłam przejść się po nieustannie ulepszanej wiosce. Nowo powstałej Konoha-Gakure. A potem może udać się do Hokage z prośbą o misje? Kto wie. Zobaczymy. W każdym razie wzięłam zawinęłam na ramie ostatni kawałek bandaża i z lekkim uśmiechem wyszłam z domu.
_________________
"Aby wzbić się na szczyt, trzeba odbić się od dna. "
Ruszyłaś do biura Hokage. Po drodze można było zobaczyć jak na skale ponad Konohą ryto twarz Pierwszego, wokoło trwały remonty. Jedno z dzieci wpadło na ciebie przewracając się.
- Prze...praszam...- Powiedziało tylko lekko zarumienione, i uciekło.
Powoli zbliżałaś się do biura Hokage, którego zastałaś siedzącego przed biurkiem i przeglądającego jakieś dokumenty.
- O, Karasu... Tak, dobrze mówię ? Karasu...- Powiedział do siebie uśmiechając się promiennie, widać jednak było że pozycja Hokage wyraźnie zaszkodziła jego zdrowiu, gdyż miał worki pod oczami.
- Co cię do mnie sprowadza ?
- Hokage-sama... - Zaczęłam niepewnie.-Czy znalazłoby się dla mnie jakieś zajęcie? Wiem, że wioska jest nowa i potrzebuje ninja. Nie mówię, że mam być gdzieś poza nią. Po prostu potrzebuję jakiegoś zadania, bo zwariuję...-Mówiłam, a słowa wypływały z moich ust z szybkością rzucanego kunai.
_________________
"Aby wzbić się na szczyt, trzeba odbić się od dna. "
Hokage wstał i położył rękę na twoim ramieniu.
- Spokojnie, dla większości mieszkańców jestem przyjacielem, nie przywódcą.- Powiedział z uśmiechem grzebiąc w papierach.
- No cóż, tak się składa że akurat nie ma z nikim wojny, ani zagrożenia od strony pozostałych wiosek... Hmm... Szukanie kota na pewno nie, pilnowanie dzieci? Też nie...- Mruczał do siebie.
- O, mam coś dla ciebie. Co ty na pomoc w budowie szpitala Konohy ? Widzisz, potrzebują desek a ja mam możliwość tworzenia ich znikąd. Potrzebujemy człowieka który zaniesie je na miejsce. Oczywiście w porcjach, by cię nie przeładować.- Powiedział z uśmiechem wstając.
- Zgadzasz się Karasu ?
- Zrobię co w mojej mocy, Hokage-sama.- Powiedziałam średnio usatysfakcjonowana. Nie to, żebym była wybredna, chociaż dobra, zdarzało się, ale prace gdzie trzeba było wykazać się siłą fizyczną, nie były moją mocną stroną.
_________________
"Aby wzbić się na szczyt, trzeba odbić się od dna. "
- Dobrze, najpierw sprawdźmy ile uniesiesz.- Powiedział Kage, wyciągając rękę i składając nią pieczęcie.
Składał pieczęci tak szybko, i to tylko jedną ręką. Faktycznie był silny. Obok ciebie pojawił się stos desek.
- Sprawdźmy, weź ile dasz radę.- Powiedział z uśmiechem patrząc się na ciebie ciepło.
- Raczej nie dużo, ale zawsze mogę spróbować czegoś innego.- Powiedziałam podchodząc do desek.- Kage Bunshin no Jutsu.- Koło mnie pojawiły się dwa klony. Każdy z nich wziął tyle ile dał radę. - Możemy iść?- Spytałam z wysiłkiem, trzymając kawałki drewna.
_________________
"Aby wzbić się na szczyt, trzeba odbić się od dna. "
Razem z klonami wzięliście 15 desek.
- No, powiem ci że nie poszło ci najgorzej.- Powiedział Kage zakładając ci na głowę swój kapelusz.
- Masz i idź, będą wiedzieli że ode mnie.- Dodał po uśmiechając się szeroko.
Kapelusz nie wydawał się taki, ale był wygodny, zimny i chronił przed słońcem.
Szłam szybko, chcąc jak najszybciej dojść na miejsce. Z każdym kolejnym krokiem coraz bardziej czułam nadwyrężenie mięśni.
- Doniosę...- Syknęłam przez zaciśnięte zęby.- I wy również.- To bardziej przypominało rozkaz skierowany do klonów.
_________________
"Aby wzbić się na szczyt, trzeba odbić się od dna. "
Udało ci się donieść wszystkie deski, a naczelnik powiedział tylko.
- Oo... Patrzcie kto przyszedł, Hokage ma do ciebie sentyment, nikomu jeszcze nie dał swojego Kapelusza.- Po czym robotnicy zebrali wszystkie deski.
Było ciepło, ale kapelusz chronił cię przed słońcem. Było ci zimno i przyjemnie. Wróciłaś do biura Hokage, gdzie ten już siedział przy biurku.
- Udało ci się ? No widzisz, proszę. To dla ciebie.- Powiedział dając ci 50 rou.
- Skromnie, ale to nie było trudne. Mam dla ciebie kolejne zadanie... Znasz Uchiha Madarę ?
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
