[Akane Hyobanashi]

- Wyprawę? Masz na myśli wojnę czy coś? Nie wyglądasz na człowieka lubiącego przemoc - zawyrokowałam delikatnie i przyjrzałam mu się. Po chwili opuściłam głowę i odgarnęłam czarne włosy za ucho.
- Chyba coś z ramenem idzie nie tak.. - zaśmiałam się cichutko i spojrzałam w stronę kuchni.

[REKLAMA]

[Gurin Hyuuga]

Ramen gotowy... proszę zajadaj śmiało... smacznego życzę... nie, chodziło mi o jakąś misję, bardzo trudną misję, przydałoby się w moim życiu trochę więcej takich zwrotów akcji itp. Sprzedawanie w Ichiraku jest bardzo nudne. Ale nie wyruszę na żadną misję wcześniej niż jak nauczę się wszystkich technik jakie chcę poznać. A trochę tego jeszcze zostało...

[Akane Hyobanashi]

- I tak na pewno już jesteś wystarczająco silny, żeby nie jednemu pokazać, gdzie jest jego miejsce - dodałam przygarniając miskę.
- Dziękuję - dodałam przełamując pałeczki.
- Ale masz rację w jednym - czasami człowiek rzeczywiście potrzebuje przełomu w życiu, coś co go pchnie dalej. Ty bynajmniej masz pracę tu... - powiedziałam i zamyśliłam się nabierając łyżkę bulionu.

[Gurin Hyuuga]

A wiesz co... natchnęłąaś mnie żeby wziąć w najbliższym czasie misję... Jutro odbieram wypłatę, więc pójdę do sklepu z uzbrojeniem, i zrobię małe zakupy. Następnie wyruszę w misję, na początek jakąś prostą ale to będzie coś ekstra dla takiego Gbura jak ja który cały cza siedzi za ladą i robi Ramen...

[Akane Hyobanashi]

- Nie mów tak, bo jak coś Ci się stanie to będę miała wyrzuty sumienia, że Cię tam posłałam - powiedziałam i pogroziłam mu humorystycznie palcem.
- Ale Ichiraku nie opuścisz raz na zawsze, prawda? - zapytałam nabierając na pałeczki trochę makaronu i biorąc do ust niewielką porcję.

[Gurin Hyuuga]

Na misji rangi D?? Co mi się może stać?? Jedynie mogę sobie palca wybić i to jeszcze samemu... A ichiraku... hmm nie opuszczę na pewno, choćby ze względu na Ciebie Akane

[Akane Hyobanashi]

- Na mnie? - zdziwiłam się i aż opuściłam pałeczki.
- Daj spokój, jeżeli misje to Twoja droga życiowa to czemu miałbyś nie zostawić tego tu?

[Gurin Hyuuga]

Jeszcze nie zadecydowałem że to moja droga życiowa. Po prostu chcę zobaczyć jak to jest, przeżyć jakąś przygodę. Jeśli mi się nie spodoba to wrócę tu na stałe.

[Akane Hyobanashi]

- To powodzenia w szukaniu tej swojej drogi - dodałam przyjaźnie.
- Ja jeszcze nie wiem. Kiedyś myślałam, że będę dążyć do posiadania rodziny, jednak teraz czuję, że nie mam ochoty na jakikolwiek związek, nawet początkowy. Sama nie wiem, co chcę w życiu robić. Chciałam trenować, być wielka i walczyć, ale teraz mam dziwny czas na wyciszenie - zamyśliłam się wpatrując się w okno na zewnątrz. Po chwili wróciłam do zajadania w ciszy ramenu.

[Suzaku Douhito]

-Wybacz że się wtrącę ale gdy znajdziesz jakiś cel w życiu będziesz wiedziała że idziesz w dobrą stronę innymi słowy mówiąc, przeznaczenie samo cię znajdzie więc nie ma sensu go szukać - po tych słowach uśmiechnąłem się do pary i znów pogrążyłem się w lekturze

[Akane Hyobanashi]

- Masz rację, jednak najgorsze jest czekanie na taką chwilę, na takie przeczucie - odparłam do zagłębionego już w lekturze chłopaka i uśmiechnęłam się. Po chwili westchnęłam i kończyłam chłodny już Ramen.

[Suzaku Douhito]

-Owszem masz rację, ale jeśli to na co czekasz ma być najwspanialszą chwilą w swoim życiu czy nie warto na to zaczekać? - powiedziałem i z uśmiechem na twarzy patrze na nią oczekując odpowiedzi

[Akane Hyobanashi]

- Masz rację, warto - dodałam z uśmiechem i odsunęłam miseczkę po Ramen. Na blacie położyłam 30ryu - za ramen + napiwek. Zaśmiałam się sama do siebie, pomachałam ręką i wyszłam.

[Suzaku Douhito]

-Taaaaa na mnie też już czas, zaczyna robić się późno - powiedziałem wyglądając na zewnątrz, więc schowałem moją książeczkę do kieszeni, pożegnałem się i poszedłem do domu

[Elth H'aku]

- Ohaio - powiedziałem podchodząc do lady.
- Poproszę mięsny ramen, oto 10rou - położyłem zapłatę na blacie i cierpliwie czekałem na posiłek.
"Co powinienem się nauczyć jako następne. Do tej pory poznałem tylko NinJutsu. Może teraz coś z GenJutsu?" - myślałem nad tym chwilkę ale zdecydowałem, że zrobię coś innego.
Po chwili dostałem parująca miskę przed siebie, z której unosił się także przyjemny zapach. Zabrałem pałeczki i począłem jeść, gdy skończyłem to jeszcze chwilkę posiedziałem po czym zabrałem się do wyjścia. Po wyjściu okazało się, że jest już całkiem późno, więc postanowiłem udać się przespać.