[Ireshige Seija]

Ojciec już sobie odpuścił, machnął ręką co miało znaczyć że możesz iść zająć się swoimi sprawami, byłaś szczęśliwa bo dostałaś się do drużyny, zaczęło się lato i zwróciłaś na siebie uwagę największego przystojniaka w szkole, czy mogło być lepiej...

[REKLAMA]

[Miko Uchiha]

Byłam uradowana, mam drużynę, jestem najedzona a rodzice na dzisiaj już się odczepili. Niestety licho nie śpi i kiedy wchodziłam na piętro do swojego pokoju po schodach poślizgnęłam się na zabawce młodszego brata fikając koziołka do tyłu i z hukiem spadając w dół. Gdy doszłam do siebie poczułam ból w prawej nodze była...złamana. Bolało okrutnie i przez łzy w oczach wołałam rodziców, gdyż sama nie mogłam się poruszać.

[Ireshige Seija]

Pierwszy podbiegł do ciebie tata i zawołał do matki
-Pela dzwoń po karetkę Yumiś chyba nogę złamała, ciiiiiiiiii kruszyno wszystko będzie dobrze - tata zaczął cię uspokajać i tak cię ustawił że noga chwilowo cię nie bolała po czym wybiegł młodszy brat z góry i krzyknął
-MASZ NAUCZKĘ GŁUPIA FLĄDRO ŻEBY MOICH ZABAWEK NIE DEPTAĆ!! - po czym wrócił do swojego pokoju

[Miko Uchiha]

Gdy tata wyprostował mi nogę otarłam rękawkiem łzy z oczu i wściekłym spojrzeniem zlustrowałam brata.
Ja ci to zapamiętam
Krzyknęłam usiłując wstać z pomocą taty i przejść do kuchni, ból przeszywał całe moje ciało od stopy prawie po sam czubek głowy.

[Ireshige Seija]

po chwili w domu już była karetka, zebrali cię, tata jechał z tobą a ze względu na brata mama nie mogła jechać z wami dojechaliście do szpitala, posadzili cię na jakimś łóżku dostałaś znieczulenie i zasnęłaś, a kiedy się obudziłaś następnego ranka o dziwo pierwszą osobą jaką zobaczyłaś nie był twój tata tylko Goenji który powiedział
-No co tam księżniczko

[Miko Uchiha]

Nie pamiętałam nic związanego z jazdą karetką, natomiast gdy się obudziłam ujrzałam Goenjiego oraz zagipsowaną nogę.
Goenji? Co ty tutaj robisz? Proszę nie nazywaj mnie tam, poza tym straciłeś pomocnika.
Powiedziałam lekko zaniepokojona i zmartwiona, opuściłam smutno głowę.

[Ireshige Seija]

-Hej nie przejmuj się, sezon zaczyna się dopiero za miesiąc, może minie cię trochę treningów ale nadrobimy to - powiedział i z uśmiechem na ustach odgarnął ci włosy z twarzy po czym wstał i powiedział
-Muszę spadać chłopaki na mnie czekają, szybko wracaj do zdrowia - po chwili do pokoju wszedł twój ojciec pytając
-O Yumiś to twój chłopak

[Miko Uchiha]

Na moje policzki wylał się wielki czerwony rumieniec który z sekundy na sekundę robił się coraz większy. W końcu usiadłam z trudem na krawędzi łóżka mówiąc do taty:
Jaki tam chłopak? To kapitan mojej nowej drużyny
Rumieniec powoli ustępował i kolor wracał do normalności. Spojrzałam na gips i parę razy w niego stuknęłam kciukiem. Odezwało się echo jednak nic innego, miałam koszmarne myśli, że to już koniec mojego grania w tej drużynie i w ogóle w piłkę.

[Ireshige Seija]

-No cóż lekarze są zszokowani twoją zdolnością regeneracji, za tydzień będą ci ściągać gips i będziesz mogła wrócić do gry, a co do tego chłopaka nie musisz się wstydzić miłość jest piękna a ja mu nic nie zrobię - powiedział tata po czym się uśmiechnął i zaśmiał

[Miko Uchiha]

Zignorowałam totalnie pierwszą część wypowiedzi oburzając się za drugą.
Tato poznałam go zaledwie wczoraj, jest kapitanem drużyny do której się dostałam jak mógł by być moim chłopakiem. Mógłbyś tak nie żartować co!
spytałam krzyżując ręce na piersiach strasznie zapierając się.

[Ireshige Seija]

-Spokojnie możesz się z nim umawiać masz moją zgodę i już nie zaprzeczaj że ci się podoba, kiedy go zobaczyłaś byłaś czerwona jak burak księżniczko, wybacz muszę iść do pracy ale jeszcze dzisiaj wpadnę trzymaj się mała - powiedział tata i poleciał do pracy

[Miko Uchiha]

Gdy tylko tata opuścił pomieszczenie grzmotnęłam głowa na poduszkę spoglądając na gips.
Głupi brat a rodzice w ogóle mnie nie słuchają jakby nie docierało do nich co mówię.
pomyślałam podkładając pod głowę ręce zastanawiając się co teraz będzie, czy nadrobię to ten czas i czy moje umiejętności się nie pogorszą. Ogarnął mnie pewien niepokój w sercu być może nie odbędę nawet jednego treningu w drużynie gdy już mnie z niej wyrzucą, pocieszająca myśl to nie jest.

[Ireshige Seija]

Ten tydzień szybko minął dziennie odwiedzał cię tata i Goenji był wtorek rano i pomyślałaś że może zdążysz jeszcze na trening musiałaś jednak na siebie uważać