Teraz postanowiłem, że potrenuję swoją siłę i wytrzymałość, ale także kontrolę chakry. No więc na początku chwyciłem w ręce sztangę i zacząłem ją po prostu powoli podnosić. Każde podniesienie starałem się wykonać jak możliwie najdokładniej i najlepiej pod względem technicznym. Kiedy poczułem lekkie zmęczenie usiadłem na ławce i zacząłem odpoczywać, a następnie przystąpiłem do kilku serii pompek, wkładając w nie całe serce i mnóstwo moich sił. Kiedy już zakończyłem robić pompki, to zacząłem robić jeszcze podniesienia na drążku, po czym znów usiadłem na ławce, w celu odpoczynku. Potem przeszedłem do ciekawego treningu mojego autorstwa. Mianowicie za pomocą Dekata Ki zacząłem biegać po ścianie wokół sali. W ten sposób byłem w stanie jednocześnie trenować kontrolę nad chakrą no i wytrzymałość, gdyż biegałem dość długo. Kiedy się tym treningiem zmęczyłem, bądź kończyła mi się chakra, to siadałem na ławce, w celu zregenerowania sił. Napiłem się wody, a następnie wstałem i wróciłem do treningu. Tym razem w celu urozmaicenia go sobie wyszedłem na dwór i wszedłem na pobliskie jezioro i po nim zacząłem biegać. Zrobiłem kilka kółek wokół jeziora, czasem ze zmęczenia spadałem do wody i się zmoczyłem, jednak na tyle umiałem pływać, że zawsze bezpiecznie docierałem do brzegu. Poza tym robiłem kółka wokoło jeziora, więc daleko nigdy nie miałem. Kiedy się męczyłem, to siadałem koło jeziorka i tak siedziałem patrząc na taflę wody, a kiedy już czułem, że siły wróciły, to i ja wróciłem, ale do ćwiczeń.
Teraz skupiłem się na treningu mojego żywiołu chakry. Standardowo robiłem kamienne pale za pomocą kurou sei, następnie - również standardowo - wykonywałem Doton no jutsu i sobie kopałem pod ziemią. W pewnej jednak chwili przyszedł mi do głowy pomysł na inny trening. Postanowiłem, że dla urozmaicenia, będę kładł coraz twardsze rzeczy na ziemi, i przy pomocy doton no jutsu, będę je rozbijał, wchodząc pod ziemię. Na początku wziąłem jakieś kruche i łamliwe rzeczy. Zacząłem od słomy, po którą poleciałem do pobliskiej stodoły. Przez nią przebiłem się bezproblemowo. Potem poszedłem po coś twardszego - wziąłem od stolarza cienką i grubą belkę. Obie przebiłem także bez większego oporu. W końcu przyszła pora na to, z czym chciałem się najbardziej zmierzyć. Poszedłem na kamienną posadzkę i... przebiłem się przez nią. Po tym treningu poczułem się zmęczony i lekko poobijany, więc usiadłem na ławce i zacząłem odpoczywać. Potem wróciłem do standardowego treningu, a wszystko również wróciło do normalności i niczym stary rutyniarz robiłem wszystko po kolei.
Wracając do sali postanowiłem, wydłużyć sobie troszkę drogę wpadając na plac zabaw. Taki zwyczajny, na którym zazwyczaj bawią się dzieci. O tej porze nie było jednak nikogo. Znajdował się tam "małpi gaj" - miejsce w kształcie kwadrata, znajdujące w sobie wiele różnorakich drabinek. Na początku postanowiłem poprawić trochę koordynację ruchową i wskakując na górę, balansowałem na krawędzi. Wpierw chciałem złapać równowagę, więc rozłożyłem szeroko ręce i chwilę ustawiałem ciało, aby dojść do pionu. Gdy mi to się udało przeszedłem 5 razy całą konstrukcję. Kończąc ostatnie kółko, obróciłem się o 90 stopni, tak, że moja głowa patrzała wewnątrz tego "gaju". Tak również pokonałem kilka kółek. Jeżeli w którymś momencie mam szansę spaść, za pomocą techniki Dekata Ki chwytam się nogą krawędzi, na której się znajduję i amortyzuję upadek. Po wykonaniu założonego treningu, podchodzę do drabinki ustawionej pionowo, łapię się jej i używając tylko rąk, wspinam się po niej. Powtarzam to 5 razy , po czym ćwiczę to samo, tyle że trzymając się jednorącz. Wykonuję po 2 wspinaczki na każdą rękę.
Wróciłem na salę treningową. Rozpocząłem trening kekkei genkai (a raczej kontroli nad nim) i mojego żywiołu chakry, jakim jest Doton. Zacząłem więc taki trening: Rozpędzałem się i biegłem, aby zaatakować kukłę. Kilka metrów przed nią wybijałem się w powietrze przy pomocy Kurou Sei, a następnie wyjmowałem ostrza z nadgarstków przy użyciu Yamagi no Mai, potem w ostatnim momencie zaatakowałem z ostrza kukłę. Powtórzyłem to kilka razy, po każdym robiąc 2 pompki na ostrzach, w których nogi były oparte o skrzynkę z sprzętami do treningu. Potem wykonywałem Doton no Jutsu, kręciłem się trochę pod ziemią i technikę wieńczyłem mocnym atakiem w manekina. Po kilkunastu powtórzeniach usiadłem odpoczywając.
Wyszedłem z sali treningowej i udałem się na plac zabaw, gdzie znalazłem kilka dzieci. Otóż wpadłem na genialny (jak zawsze ) pomysł. Postanowiłem, że będę mijał wszystkie przeszkody szybko biegnąc i unikając kulek z piasku, którymi miały we mnie ciskać dzieci. W ten sposób chciałem poprawić swoją zręczność, ale też szybkość, gdyż chciałem przebiegać to w jak najszybszym tempie. Podszedłem do tego kilka razy, o dziwo dzieci były kumate i dość sprawnie szło im rzucanie. Kilka razy oberwałem, ale wtedy się otrzepałem i biegłem dalej. Podczas odpoczynków rozmawiałem z dziećmi np. o tym jak im idzie w akademii (o ile do niej chodzą), o tym co u nich słychać i ogólnie. Kiedy kończyliśmy odpoczynek wróciliśmy do treningu, który wbrew moim oczekiwaniom był bardzo dobry, a chciałem to wziąć tylko jako rozrywkę. No cóż, czasem nawet i przez zabawę można się w czymś podszkolić. Powtórzyłem takie "tory przeszkód" kilkukrotnie, po każdym razie odpoczywałem. Kiedy skończyłem ten trening standardowo już udałem się z powrotem na salę i napiłem się wody, spoglądając na treningi innych.
Wracając na salę byłem jeszcze bardziej zmotywowany niż przed kontuzją. Już niedługo egzamin na chuunina, więc muszę być w dobrej formie, by tym razem go zdać. Trening rozpoczynam od solidnej rozgrzewki. Najpierw w miejscu, rozciągając kolejno: szyję, obręcz barkową, mięśnie klatki piersiowej i nóg. Potem zacząłem biegać. Do swobodnego truchtania dorzuciłem wszelakie skipy, oraz wyskoki. Zależało mi po prostu, aby moje mięśnie się rozgrzały, dzięki czemu mogą one się przystosować to cięższego treningu. Kończąc rozgrzewkę, pozwoliłem sobie na chwilę odsapnąć, siadając po turecku, próbowałem się skupić i wprowadzić się w coś podobnego do stanu medytacji. Po kilku, może kilkunastu minutach siedzenia, skoncentrowałem pokłady mojej chakry, i starałem się wysłać znaczną część do rąk. Tam. po złożeniu odpowiednich pieczęci, starałem się wytworzyć kilka pali na ras, przy pomocy techniki Kurou Sei. Aby wykonać dobte jakościowo, czyli twarde i masywne słupy, muszę moją chakrą oddziaływać na chakrę ziemi. Tak też próbuję zrobić.
Wstałem i podszedłem do ściany. Zanim jednak przeszedłem do treningu, położyłem materac pod nią, by amortyzował wszystkie upadki. Przy pomocy Dekata Ki wspinałem się na sufit i zeskakiwałem robiąc salto. Starałem się wykonać tylko jeden obrót, by móc stanąć na nogi. Trening powtórzyłem jeszcze wiele razy, po jakimś czasie dokładając kolejny obrót. Dodawałem go, gdy miałem opanowane wykonanie jednego, gdy wychodziło mi to bez żadnego problemu. Z 2 saltami jest znacznie ciężej, więc bardziej mi zależało, by szybko wykonać te figury. Dopiero w tym momencie zrozumiałem jak ważnym elementem był materac. Złagodził on wiele upadków, chroniąc przed niechcianymi kontuzjami. Jako, że dość długo ćwiczyłem w ten sposób, postanowiłem potrenować inaczej. Podszedłem do kukły treningowej, którą zacząłem atakować różnymi ciosami. Po kilku minutach zmęczenie dało się we znaki, więc usiadłem sobie, by odpocząć.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
) pomysł. Postanowiłem, że będę mijał wszystkie przeszkody szybko biegnąc i unikając kulek z piasku, którymi miały we mnie ciskać dzieci. W ten sposób chciałem poprawić swoją zręczność, ale też szybkość, gdyż chciałem przebiegać to w jak najszybszym tempie. Podszedłem do tego kilka razy, o dziwo dzieci były kumate i dość sprawnie szło im rzucanie. Kilka razy oberwałem, ale wtedy się otrzepałem i biegłem dalej. Podczas odpoczynków rozmawiałem z dziećmi np. o tym jak im idzie w akademii (o ile do niej chodzą), o tym co u nich słychać i ogólnie. Kiedy kończyliśmy odpoczynek wróciliśmy do treningu, który wbrew moim oczekiwaniom był bardzo dobry, a chciałem to wziąć tylko jako rozrywkę. No cóż, czasem nawet i przez zabawę można się w czymś podszkolić. Powtórzyłem takie "tory przeszkód" kilkukrotnie, po każdym razie odpoczywałem. Kiedy skończyłem ten trening standardowo już udałem się z powrotem na salę i napiłem się wody, spoglądając na treningi innych.