" Nareszcie. Teraz kolejna technika." Pomyślałem widząc jak klon znika.
Tym razem postanowiłem nauczyć się Suna Raishuu. Stworzyłem 10 klonów i porozstawiałem je naokoło mnie, w różnych odległościach. Po chwili zebrałem dużą ilość chakry i wyciągnąłem większą ilość piasku z ziemi. Po momencie starałem się stworzyć z niego burzę, piasek latał wszędzie i atakował klony, wszystkie na raz, jak najmocniej i jak najszybciej. Zaraz po jednym ataku następował kolejny. Starałem się by piasek zaczął szaleć i atakować wszystko z wielką szybkością i siłą.
30%
Sjan teraz przyzwał wielką falę, na której czubku pomknął przez las robiąc parę klonów, które zeskakiwały z fali i tworzyły lodowe ściany przed niszczycielską masą. Parę metrów dalej jego klon zatrzymał się tworząc śniegowego olbrzyma. Podczas konfrontacji śnieg zniszczył ścianę z lodu lekko dziurawiąc owego olbrzyma. Zaś na niego poszło mnóstwo różnych łap różnymi drogami.
Ponownie bez słowa stworzyłem 10 klonów. skupiłem chakrę w sporej ilości wcześniej pozyskanego z ziemi piasku. Zacząłem nim wariować, każda część leciała w inną stronę, starałem się za pomocą Suna Raishuu niszczyć wszystkie klony i otoczenie. Piasek atakował klona, po czym od razu następował kolejny atak, nie dawał szansy na unik lub odwet. Piasek z wielką szybkością i siłą szalał po lesie, niszcząc całe otoczenie wraz z klonami i inną zwierzyną.
Sjan uśmiechnął się widząc monstrualne zniszczenia i w furii kierując jeszcze ogromnymi masami śniegu uderzając o siebie wielkimi falami i tworząc setki klonów z rozlanego śniegu z wielką ambicją:
-Yuki Bushin no Jutsu! - krzyknął przykładając ręce do śniegu a połowa klonów została zniszczona pochłonięta przez fale chakry w śniegu. Reszta z morderczym okrzykiem ruszyła w stronę w stronę prawdziwego, silniejszego pierwowzoru:
-Dalej! Chodźcie! - zakrzyknął Kapitan a zza niego wyleciały masy śniegu, który zaatakował wrogów niszcząc klony na miazgę, a z rozlanego śniegu wysunęły się lodowe ostrza i klify. Po chwili z jego rękawów wysunęły się dwa, kościane kolce...
-Zaczynajmy zabawę... - szepnął biegnąć na klony dźgając je z zadziwiającą prędkością i obracając się robiąc uniki niszczył jednego po drugim zaczynając swój taniec.
-Tsubaki no Mai! Drugi Taniec! - krzyknął używając swoich szybkich ataków przeciw klonom. Po czym wystrzelił swoje paliczki w parę klonów które nie zdążyły ich uniknąć...
Widząc co zrobiłem postanowiłem nauczyć się kolejnej, tym razem defensywnej techniki. Pierwsze się skupiłem, i dosięgłem do najtwardszego piasku, z największą ilością minerałów. Wyciągnąłem go na powierzchnie, i za pomocą chakry Bijuu starałem się utwardzić go i uformować z niego wielką karykaturę Shukaku, ostateczną najsilniejszą ochronę.
30%
Sjan skupił się jeszcze raz robiąc jeszcze więcej śniegowych klonów...
-No dalej! - krzyknął a zza jego pleców wystrzeliła masa śniegowych łap atakujących klony. Te zaś na swoją obronę używały swojej całej chakry, po czym znikały na defensywne jutsu jak lodowe ściany, śniegowe olbrzymy bądź Yuki no Mayu. Kapitan kierował całą swoją siłę i potęgę właśnie w stronę klonów atakując ich równocześnie lawiną, która najeżyła się masą lodowych kolców i masą odnóg które przypominając śniegowe węże uderzała o obrony klonów próbując je ominąć w jak najlepszym stylu.
Widząc z daleka wysiłki kapitana postanowiłem się nie poddawać. Wyciągnąłem z ziemi wielką ilość najtwardszego piasku. Po chwili koncentracji stworzyłem przed mną z niego tarczę, którą pokryłem warstwą normalnego piasku. Za pomocą chakry Bijuu zacząłem utwardzać całą konstrukcję, i kształtować ją w kreaturę Shukaku. Po chwili, gdy piasek całkowicie się utwardził stworzyłem klona i kazałem mu zaatakować jak najmocniej tarczę.
50%
Sjan nie dawał za wygraną...
-Nie będziesz ode mnie lepszy Mędrcu... - szepnął przez swoją srebrną maskę Kapitan przywołując kolejną lawinę na której szczyt wszedł zbierając po obu stronach siebie na szczycie lawiny parę klonów. Natomiast paręnaście metrów dalej stały inne klony, które zaczęły tworzyć bariery i ochrony dla siebie i "sojuszników".
-Zaczynajcie! - krzyknął Kapitan do swoich "żołnierzy" którzy zrozumieli jego myśli i w obronę pomknęło paręnaście Yusenganów a sam Kapitan przywołał deszcz lodowych pocisków wpadających w obronę "nieprzyjaciela".
- Nie podejrzewam że będę od ciebie lepszy, Tajfunie !- Krzyknąłem i ponownie wziąłem się za trening.
Skupiłem się i wyciągnąłem z ziemi piasek o największej ilości minerałów, im jest ich więcej tym jest mocniejszy. Uformowałem z niego podobiznę Shukaku, i okryłem najtwardszą warstwę normalnym piaskiem. Całą konstrukcję utwardziłem za pomocą chakry Bijuu.
Następnie stworzyłem klona który rzucił w tarczę włócznią za pomocą Shukaku no Houkou. Gdy tarcza będzie kompletna, Włócznia nie wyrządni jej większej szkody.
85%
+2%
Sjan będąc nadal na wielkiej fali lawiny skumulował w swoich rękach Yukongana widząc, że klony zbiły się w jedną całość... Klony będące przy nim użyły jeszcze innych jutsu do zniszczenia zewnętrznej obrony klonów, bądź uszkodzenia jej struktury. Gdy lawina uderzyła o wielką obronę złożoną z trzech strażników i parunastu ścian z lodu a na końcu klony zamknęły się w jednej dużej kuli... Sjan lecąc na lawinie wraz ze swoimi klonami, które przy uderzeniu wyskoczyły w górę bombardując kulę przeciwników. Natomiast Kapitan z siłą lawiny przeleciał przez małą dziurę w jednym ze strażników, ponieważ owi olbrzymi byli bardzo wytrzymali. Siłą rozpędu wleciał w kulę wrogiej drużyny z Yukonganem, który zniszczył kulę robiąc w niej wielką dziurę. Natomiast inne klony z drużyny Kapitana wrzuciły tam dziwną kulę śniegu która się dymiła...
-Yuki Bomu! - krzyknął jeden wynajdując technikę... Kula przypominała Yukongan... A z dziury na jej powierzchni leciała para wodna... Po chwili kula eksplodowała.
" No dalej, jeszcze tylko troszkę." Pomyślałem patrząc na ścianę.
Ponownie wyciągnąłem z ziemi wielką ilość piasku, który był bardzo twardy. Uformowałem z niego dużego olbrzyma z piasku, który wyglądał jak karykatura Shukaku. Chwilę później skupiłem się i za pomocą chakry Bijuu utwardziłem całą strukturę. Ponownie stworzyłem klona i kazałem mu zaatakować Olbrzyma za pomocą Shukaku no Houkou.
Sjan rozciągnął się podskakując parę razy i wysunął przed siebie rękę robiąc na niej Yukongana i wykonując nowe jutsu:
-Yuki Bomu! - podziwiając tylko wybuch... Uśmiechnięty ruszył na swoje klony skacząc między nimi i atakując zwykłymi Yusenganami będąc cały czas w miarę blisko ziemi skacząc, robiąc masę obrotów i uniki, jak to przystało na jego styl... W końcu widząc, że zniszczył wszystko ujrzał w oddali skałę..
-Myślisz... Że zapomniałem o Tobie? - zapytał się wielkiej skały kątem oka patrząc na postępy Tahy...
-Dogania mnie... - ruszył na skałę z małą lawiną która uderzyła w skałę. Nie zdążyła z niej się zsunąć, a w skałę uderzył grad lodowych pocisków. Dodatkowo parę różnych odnóg uderzało o skałę z morderczą siłą...
" No, to mam już opanowane... Teraz kolejna." Stwierdziłem.
Stworzyłem klona i postawiłem go około 20 metrów ode mnie. Postanowiłem się nauczyć Shukaku no Ude. Zebrałem najtwardszy piasek, i oblepiłem sobie nim rękę, formując ją w łapę Shukaku, razem z zaostrzonymi za pomocą chakry wypustkami na końcu, które były jak pazury. Za pomocą tej ręki starałem się mocno zaatakować klona i zniszczyć go. Później starałem się wydłużać i skracać mój twór.
Sjan zebrał wokół siebie masę lodu i śniegu z całej okolicy robiąc dodatkowo własne jego pokłady zaczął wyciągać je i kumulować w jednym miejscu paręnaście metrów nad odśnieżonym, iglastym lasem...
-Dam radę... - szepnął biorąc chakrę od Bijuu i całą swoją mocą sterując ową chakrą i formując ją w wielką kulę jak Yuki no Mayu, lecz o wiele większą i pustą w środku. Stał nawet daleko od niej i ową kulę otoczył lodową skorupą zamieniając cząsteczki Suiton na lód.
Yukongan Fukyuu Rou
Rodzaj: Ninjutsu
Wymagania: Kontrola Śniegu : 100% oraz Kekkei Genkai Yukon: Trzeci Poziom.
Legendarny Bijuu Lodu i Śniegu którego wielu podejrzewa o nieistnienie.
Użytkownik tworzy ogromne lodowe więzienie. Do tego jutsu potrzeba niebywałej ilości
śniegu i lodu. Z owego więzienia bardzo trudno się wydostać. Dodatkowo w środku wyrastają śnieżne wypustki próbujące złapać i rozgnieść przeciwnika. Tak samo jak wystrzeliwujące lodowe dzidy, włócznie, oszczepy, stożki - jak zwał tak zwał.
Plusy: Niebywała technika bardzo trudna do opanowania.
Minusy: Pełno chakry, lodu i śniegu i opanowania.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach
.jpg){kind=avatar}
